سال مرگ ریکاردوریش

اینجا دریا به انتها می‌رسد و خشکی آغاز می‌شود. بر سر شهرِ رنگ‌باخته باران می‌بارد، آب رود گل‌آلود است، باتلاق‌های اطراف رود زیر آب رفته است. کشتیِ سیاهی مسیر تیره‌ی رود را رو به بالا طی می‌کند. هایلند بریگید است که می‌خواهد در اسکله‌ی آلکانتارا لنگر بیندازد. این کشتی بخار انگلیسی، که متعلق به رویال میل لاین است، دائم میان لندن و بوئنوس آیرس در رفت و آمد است، و همیشه در بندرهای خاصی، پلاتا، مونته ویدئو، سانتوش، ریو د ژانیرو، پرنامبوکو، لاس پالماس، به همین ترتیب، یا به ترتیب عکس، پهلو می‌گیرد، و اگر غرق نشود سری هم به ویگو و بولونْیْ _ سورْ _ مِر می‌زند، تا آخرسر وارد تیمز شود، همچنان که اکنون وارد تژو شده، کدامشان رود بزرگتری است، کدام روستا [را گفتی]. کشتی هایلند بریگید کشتی بزرگی نیست، فقط چهارده هزار تن وزن دارد، اما همچنان که در این سفر به اثبات رسید کشتی خوبی است، با وجود این‌که هوا بد بود فقط کسانی که بـه مسافرت در دریـا عادت‌نداشتند، یا کسانی که به دریا عادت داشتند اما مبتلا به ضعف بی‌درمان معده بودند، دچار دریاگرفتگی شدند. به این هم، از آنجا که مثل خواهر دوقلویش هایلند مونارک محیط دنجی دارد، اسم محبت‌آمیز کشتی خانوادگی داده‌اند. در هر دو کشتی عرشه‌های وسیعی برای ورزش و حمام آفتاب هست، حتی برای بازی‌هایی مثل کریکت، که بازی میدانی است، عرشه دارند، و این ثابت‌می‌کند برای امپراتوری بریتانیا هیچ چیزی ناممکن نیست. هر وقت هوا خوش است هایلند بریگید برای کودکان باغی است و برای بزرگسالان بهشتی، اما نه امروز که باران می‌بارد، و بعد از ظهر به پایان خود می‌رسد.