تاجر ونیزی

جسیکا: افسوس می‌خورم که این‌طور از خدمت پدرم می‌روی، این خانه جهنم است و تو شیطانک شوخ‌طبع، بعضی تلخی‌های ملال را از آن می‌دزدیدی. اما خدانگهدار، این دوکات را هم داشته باش و لانسه لات، پس از شام بی‌درنگ، برو به دیدن لورنزو، که مهمان ارباب جدید توست. این نامه را بده به او (نامه را به لانسه لات می‌دهد) و کسی نبیند. دیگر خدانگهدار، نمی‌خواهم پدرم مرا با تو در گفت‌وگو ببیند. لانسه لات: خدا نیگردار! اشکم زبونمو نشون میده. خوشگل‌ترین کافر دنیا، خوشگل‌ترین جهود! اگه یه مسیحی، نقش نامرد رو بازی نکنه و تورو نگیره، سر من خیلی کلاه رفته. ولی خدا نیگردار. این چیک چیک اشکای بی‌شعور، مردونگی منو غرق کردن رفت. خدا نیگردار.