فیزیولوژی ورزشی (تلفیق نظر و عمل 2)

هرچند نخوردن آب کافی یا سایر مایعات می تواند به آب زدایی منجر شود، اما نوشیدن بیش از حد آب نیز می تواند زیان بار باشد. هیپوناترمی که ضمنا به آن “مسمومیت آب” نیز گفته می شود، همان غلظت سدیم خون است (١١٧_١٢٨ میلی مول در لیتر) و نوعا در اثر نوشیدن بیش از حد آب به وجود می آید. این شرایط باعث بی تعادلی اسمزی می شود و به حرکت مایعات به درون مغز منجر و باعث تورم آن می شود. این تورم می تواند به گم کردن جهت، سردرگمی، گیجی، ضعف عمومی، حمله های شدید صرع، کما و حتی مرگ منجر شود. برخی کارشناسان معتقدند دلیل کم تر بودن غلظت سدیم خون، نوشیدن حجم زیاد مایعات کم سدیم در چند ساعت می باشد که می تواند با دفع سدیم در قالب عرق تشدید شود. به همین دلیل این نظریه را توجیه می کند که برای به حداقل رساندن هیپوناترمی سدیم را باید در نوشابه های آب رسانی مجدد از جمله نوشابه های ورزشی گنجاند.برخی کارشناسان معتقدند هیپوناترمی ریشه در عدم جابه جایی سدیم کافی در بدن در پاسخ به نوشیدن حجم مایعات زیاد یا برگشت فشار اسمزی سدیم موجود در خون به سدیم درون سلولی دارد و غلظت سدیم خون از این طریق کاهش می یابد. این کارشناسان معتقدند با نخوردن بیش از حد مایعات هنگام فعالیت ورزشی می توان از بروز هیپوناترمی جلوگیری کرد. از سوی دیگر، هیپوناترمی می تواند در اثر دفع شدید+NA (سدیم) در قالب عرق ریزی پدیدار شود. در نهایت چه به دلیل مصرف بیش از حد آب و چه به دلیل عرق ریزی شدید و دفع فراوان سدیم، نتیجه یکسان است و سدیم خون کاهش می یابد. زنان در مقایسه با مردان – زمانی که در دوی ماراتون و یا فوق ماراتون شرکت می کنند –ممکن است از نظر هیپوناترمی در معرض خطر بیش تری قرار گیرند. چندعامل فیزیولوژیکی و روانی را برای افزایش این خطر در زنان طرح کرده اند، اما هنوز دلیل دقیق آن معلوم نشده است. باوجود این، دلیل دقیق هیپوناترمی هرچه که باشد، احتمال بروز آن در ورزشکاران فوق استقامتی – که در هوای گرم فعالیت می کنند – بیش تر است.