روزگار رفته (آخرین سرخ ها)

آثار واینوویچ فوق‌العاده هوشمندانه، تلخ، توأم با طنز انتقادی و مایه‌های انسانی است.
آتلانتیک مانتلی
اگر ما به یک یادآوری از سقوط جامعه و حکومت شوروی نیاز داشته باشیم، باید مشاهدات شخصی ولادیمیر واینوویچ را از این حکومت و جامعه‌ای که دهه‌ها پایید بخوانیم.
اشپیگل
رمان‌نویس برجسته‌ی روس، ولادیمیر واینوویچ کتاب نیش‌دار و گزنده‌ای درباره‌ی زندگی در شوروی، رهبران حزب، کارگزاران حزب، نویسندگان، سانسورچی‌ها و از همه مهم‌تر مردم معمولی شوروی نوشته است. کتاب آکنده از حکایت‌ها، تجربیات و مشاهدات شخصی نویسنده است که با طنز تند همیشگی او آمیخته شده است.
سوتلاتا الکساندرونا الکسیویچ، نویسنده و روزنامه‌نگار اهل بلاروس برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبیات سال 2015، به خاطر وجوه چندصدایی نوشته‌هایش ستوده شده است.
این نویسنده که 31مه1948 در اوکراین از پدری بلاروسی و مادری اوکراینی به دنیا آمد، در دوران فعالیت روزنامه‌نگاری خود، روایت‌هایی مستند براساس شواهد عینی درباره‌ی چند رویداد مهم در تاریخ شوروی سابق نوشت، وقایعی نظیر جنگ جهانی دوم، جنگ افغانستان، سقوط اتحاد جماهیر شوروی و فاجعه‌ی چرنویل.
کتاب روزگار رفته، آخرین سرخ‌ها که روایتی از اضمحلال شوروی و ظهور روسیه جدید به روایت سوتلانا الکساندرونا الکسیویچ است، جوایزی همچون جایزه‌ی کتاب لس آنجلس تایمز را به دست آورده و در نشریاتی مثل واشنگتن پست، نیویورک تایمز، بوستون گلوب و وال استریت جورنال به‌عنوان یکی از ده کتاب برتر سال انتخاب شد.