کتاب «رفتارهای برنده» نوشته‌ی گری وینرچاک به همت نشر مون به چاپ رسیده است. یکی از نکات تأسف‌بار در سرشت آدمیزاد این است که همیشه منفی‌ها برایش از مثبت‌ها پررنگ‌ترند. نویسنده‌ی این کتاب می‌گوید: هدفم از نوشتن کتاب حاضر این است که بگویم چقدر از نتایج این دوازده صفت راضی‌ام و چه نقش مهمی در کسب‌وکار دارند.

دشوارترین بخش کار برایم این بود که این صفت‌ها را از امور واقعی بیرون بکشم و توضیح بدهم. چون ملموس نیستند و نمی‌شود آن‌ها را با تجزیه‌وتحلیل ردیابی کرد و با عدد و رقم سنجید. در مه ۱۹۹۸، وقتی رفتم که در مغازه‌ی نوشیدنی‌فروشی پدرم کار کنم، هنوز به اهمیت این چیزها پی نبرده بودم.

پدرم آدم کم‌حرفی است، ولی در تعطیلات اواخر نوامبر ۲۰۲۰، وقتی نوشتن این کتاب را شروع کردم گفت زمانی که من وارد کسب‌وکارش شدم، اعتقاد چندانی به فرهنگ سازمانی نداشته است. پدرم در شوروی بزرگ شده بود. برای همین فکر می‌کرد انگیزه‌ای بزرگ‌تر از پول و ترس وجود ندارد و کاسبی خودش را هم با همین انگیزه‌ها پیش می‌برد. ولی حالا چطور؟ حالا بیش از هر چیزی به فرهنگ سازمانی اعتقاد دارد. البته هنوز برای خودش کاملاً جا نیفتاده و وقتی می‌خواهد به دوستانش توضیح بدهد هم به مشکل برمی‌خورد، ولی یک روز به من گفت به اهمیت فرهنگ سازمانی اعتقاد راسخی دارد. چقدر از شنیدنش خوشحال شدم، مخصوصاً که به‌ندرت چنین حرف‌هایی را از زبان پدرم می‌شنوم.

کتاب حاضر از یک لحاظ، کار من را خیلی راحت کرد، چون در اینجا می‌توانم حرف‌هایی بزنم که بیانشان در شبکه‌های اجتماعی ممکن نیست، چراکه حرف‌هایم خصلت چندپاره‌ای دارد. به باور من، یکی از بزرگ‌ترین دلایل موفقیتم فروتنی است؛ ولی اگر یکی از ویدئوهای یک دقیقه‌ای‌ام را ببینید که دارم با شوروهیجان درباره‌ی فلان فرصت طلایی در محیط تیک‌تاک حرف می‌زنم، پیش خودتان می‌گویید: مردک خیال کرده علامه‌ی دهره! اتفاقاً یکی از حرف‌هایم در کتاب حاضر این است که آدم می‌تواند کنجکاو و فروتن و درعین‌حال مطمئن و با اعتقاد راسخ باشد. حتماً لازم نیست بین این‌ها یکی را انتخاب کنید.

در بخش دوم، این دوازده صفت را مثل مواد لازم با هم مخلوط می‌کنم و خوراک کاملی می‌پزم تا ببینید در مواجهه با مشکلات جورواجور کسب‌وکار، چطور می‌شود همه را با هم به کار بست. مثلاً بسیاری گمان می‌کنند اعتقاد راسخ یا مسئولیت‌پذیری با همدلی و مهربانی در تضادند، چون اولی و دومی سخت‌اند، ولی سومی و چهارمی نرم. تصور رایج این است که فروتنی با اعتقاد راسخ، بلندپروازی با صبر و قدرشناسی با مسئولیت‌پذیری در تضاد است. در این کتاب نشان می‌دهم چرا بسیاری از لوازمی که به نظر می‌رسد متضادند، از قضا مثل دروتخته با هم جورند.

معرفی و شناخت تک‌تک این لوازم نقطه‌ی شروع خوبی است، ولی مهم‌تر از آن باید یاد بگیریم چطور آن‌ها را با هم ترکیب کنیم. گیرم هر دوازده‌تا را خیلی ذاتی و فطری در وجود خودتان داشته باشید یا شانس با شما یار بوده و برخی‌شان را به تجربه آموخته باشید، ولی مهم این است که چطور آن‌ها را با هم به کار ببرید. باید سرآشپز قابلی باشید تا آن‌ها را درست با هم بپزید.

قسمتی از کتاب رفتارهای برنده:

در سال ۲۰۱۵، اگر یک میلیون فالوئر در اینستاگرام داشتید، در جامعه آدم مهمی به حساب می‌آمدید. می‌توانستید به‌راحتی با بهره‌گیری از جمعیت فالوئرهایتان، به کسب‌وکارتان رونق دهید یا اصلاً کسب‌وکار جدیدی راه بیندازید. می‌توانستید آن‌ها را به سوی یوتیوب یا تیک‌تاک هدایت کنید و جمعیت جدیدی در آنجا تشکیل بدهید. می‌توانستید در همان اوایل کار کلاب‌هاوس، جمعیت مخاطبان خودتان را در آنجا تشکیل بدهید.

آن‌طور که پیداست، این قصه اساساً درس عبرتی برای آدم‌های ازخودراضی است، برای همین دو صفتی که باید بر آن تأکید کرد، مسئولیت‌پذیری و فروتنی است.

به‌هرحال اگر آرزوهای دورودرازی برای رشد مداوم دارید، در چنین موقعیتی بد نیست کمی فروتن باشید. بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۱، همان‌طور که کسب‌وکار شما درجا می‌زند، می‌بینید فالوئرهای دیگران از ۵۰ هزار به ۵ میلیون نفر می‌رسد، چون راهبردهای کارآمدتری داشته‌اند، مدام کار کرده‌اند و شاید بااستعدادتر هم بوده‌اند.

اگر در مسیر پیشرفت‌تان با دیگران مهربان بوده باشید، اینجاست که نتیجه‌ی کار نیکتان به خودتان برمی‌گردد. متأسفانه بسیاری از آدم‌ها وقتی به اوج می‌رسند، نسبت به دیگران نامهربان یا بی‌اعتنا می‌شوند؛ ولی به قول معروف، کوه به کوه نمی‌رسد، آدم به آدم می‌رسد. اگر اینفلوئنسری که فالوئرهایش از ۵۰ هزار به ۵ میلیون نفر رسیده، به یاد داشته باشد که شما در اوایل کارش چه کمک‌هایی به او کرده‌اید، شاید این دوستی کم‌کم تبدیل به شراکت شود.

به کمک ترکیبی از مسئولیت‌پذیری و فروتنی می‌توانید بر عصبانیت، درماندگی و ناامیدی غلبه کنید. اگر از ضعف‌های خودتان آگاه باشید و از همان آغاز بپذیرید که آدم منحصربه‌فردی نیستید، وقتی اینفلوئنسرهای دیگر از شما جلو بزنند، جا نمی‌خورید. اگر به خودتان بگویید تقصیر خودم بود که فالوئرهام رو به شبکه‌های اجتماعی مختلف هدایت نکردم، دیگر گناه را به گردن دیگران نمی‌اندازید. مقصر خودتان بودید که فقط به اینستاگرام اکتفا کردید؛ ولی هنوز همه‌چیز دست خودتان است و می‌توانید از سال ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۷ مسیر کسب‌وکارتان را عوض کنید.