«تسلط بر هنر مثبت‌اندیشی»، با زیرعنوانِ کشف شادی در تمام لحظات زندگی، کتابی است نوشته‌ی اولیویا تلفورد که انتشارات ابوعطا آن را به چاپ رسانده است. هیچ دقت کرده‌اید که وقتی حالتان روبه‌راه نیست، هیچ چیز هم سر جایش نیست؟ یک روز از خواب بیدار می‌شوید و قهوه‌تان می‌ریزد، کامپیوترتان از کار می‌افتد، گوشی همراهتان می‌افتد در یک گودال. از آن طرف، وقتی حال ذهنتان خوب است، همه‌چیز معمولاً درست پیش می‌رود. بلافاصله جای پارک پیدا می‌کنید، همین که وارد فروشگاه می‌شوید هر چیزی که دنبالش هستید را پیدا می‌کنید و دائماً از دهان جنس مخالف به‌به و چه‌چه می‌شنوید.

این‌ها تصادفی نیستند؛ هر چیزی که برای جهان بفرستید، تأثیر قدرتمندی بر واقعیت شما دارد. در حقیقت، اینکه شما چگونه به یک موضوع فکر کنید تعیین می‌کند که آن موضوع چگونه اتفاق بیفتد. ما اسم این روند را می‌گذاریم قانون جذب.

قانون جذب یک اصل کلی است، که از ابتدای پیدایش جهان وجود داشته است، اما در سال‌های اخیر، به‌ویژه در جوامع فردگرا و توسعه‌یافته، جایی برای خودش باز کرده است. پیشنهاد این نظریه این است که افکار و احساسات ما توان شکل‌ دادن به واقعیت زندگی ما را دارند و هر چیزی که رویش متمرکز شویم جذب زندگی‌مان می‌شود.

تاریخچه‌ی قانون جذب برمی‌گردد به اوایل دهه‌ی 1900، زمانی‌که نویسندگانی نظیر ویلیام واکر اتکینسون و والاس واتلز درباره‌ی قدرت ذهن و چگونگی استفاده از آن برای تحقق خواسته‌ها نوشتند. بااین‌حال، تا سال 2006، که کتاب و فیلم «راز» از راندا برن منتشر شد، این مفهوم توجه زیادی را به خود معطوف نکرد.

مثبت اندیشیدن یعنی به جای تمرکز روی موارد منفی زندگی، روی جنبه‌های مثبت آن تمرکز کنیم. این موارد شامل انتخاب آگاهانه برای پرورش افکار خوب درباره‌ی خودتان، دیگران و دنیای اطرافتان می‌شود. مثبت اندیشیدن می‌تواند تأثیر قدرتمندی بر زندگی ما بگذارد و کمک می‌کند تا سلامت روانی‌مان بهبود یابد و حس رفاه و آرامش در ما افزایش پیدا کند.

قدرت مثبت اندیشیدن در روشی که می‌تواند دیدگاه ما را نسبت به زندگی تغییر دهد نهفته است. وقتی روی چیزهای مثبت متمرکز می‌شویم، احتمال دیدن فرصت‌ها برایمان بیشتر از موانع می‌شود، قدردان چیزهای خوب در زندگی‌مان می‌شویم و از چیزهای کوچک لذت می‌بریم. این مسأله می‌تواند به ما کمک کند تا نسبت به آینده‌مان خوش‌بین‌تر باشیم و در برابر چالش‌ها منعطف‌تر عمل کنیم.

مثبت اندیشیدن به معنای کتمان واقعیت شرایط یا احساسات منفی نیست، بلکه درباره‌ی یافتن راهی سازنده برای مواجه‌شدن با آن‌هاست. بدین معنا که معنی‌ها را بپذیریم، اما روی نقاط مثبت آن متمرکز شویم. مثلاً، اگر شما در حال گذراندن دوران سختی در محل کار هستید، ممکن است بیایید و به جای تمرکز بر چالش‌هایی که با آن‌ها روبه‌رو هستید، روی مهارت‌ها و پشتیبانی همکارانتان متمرکز شوید.

علم ثابت کرده است ما جذب چیزی می‌شویم که به آن فکر می‌کنیم. بنابراین، اگر مدام در روابط عاشقانه، دوستی‌ها یا شغل خود دچار مشکل هستید، آنچه تجربه می‌کنید تجلی افکار منفی خودتان است.

خبر خوب این است که وقتی نحوه‌ی تفکر خود را تغییر دهید و به جای تمرکز بر چیزهایی که نمی‌خواهید، بر چیزهایی که می‌خواهید تمرکز کنید، آن چیزها را جذب خواهید کرد. اگر به شما بگویم این افکارتان نیستند که شما را مدیریت می‌کنند بلکه این شما هستید که آن‌ها را مدیریت می‌کنید، چه می‌گویید؟

بله، درست است، شما قادرید که آن صدای ناامیدی و تاریکی را خاموش کنید، تبدیل به مشوق شخصی خود شوید و زیبایی واقعی زندگی را تجربه کنید.

در این کتاب، شما تمام مزایای تفکر مثبت و چگونگی بهبود سلامت کلی خود را خواهید آموخت.

قسمتی از کتاب تسلط بر هنر مثبت‌اندیشی:

مدیتیشن چیزی است که در طول سفر مثبت‌اندیشی‌ام بسیار مفید یافتم و هنوز آن را تمرین می‌کنم. ابتدا کمی شک داشتم؛ زیرا به اشتباه فکر می‌کردم که مدیتیشن به معنای خالی کردن ذهن و چندین ساعت نشستن در سکوت کامل است. تصور می‌کردم که این کار را فقط بودایی‌های افراطی انجام می‌دهند و افراد عادی نمی‌توانند در آن شرکت کنند؛ اما پس از تحقیقاتی که انجام دادم، متوجه شدم که اشتباه می‌کردم و می‌توان فقط با چند دقیقه مدیتیشن در روز از مزایای آن بهره‌مند شد.

همچنین کشف کردم که هدف مدیتیشن خالی کردن کامل ذهن نیست و طبیعی است که ذهن در مدیتیشن سرگردان باشد. قبل از اینکه نکات عملی درباره‌ی مدیتیشن را به شما ارائه دهم، اینجا اطلاعاتی درباره‌ی اینکه مدیتیشن چیست و چگونه به شما کمک می‌کند، آورده شده است.

مدیتیشن ریشه در سنت‌های معنوی باستانی از جمله بودیسم، هندوئیسم و جینیسم دارد. بااین‌حال، به‌دلیل مزایای فراوان آن، به تمرینی رایج تبدیل شده است که میلیون‌ها نفر در سراسر جهان آن را انجام می‌دهند. مدیتیشن شامل تمرکز ذهن روی یک فکر، شیء یا فعالیت برای دستیابی به حالت ذهنی شفاف و آرام است. مدیتیشن بسیار مؤثر است و مغز را بازسازی می‌کند.

ماده‌ی خاکستری ناحیه‌ای از مغز است که حاوی اجسام سلولی نورون‌هاست که مسئول پردازش اطلاعات هستند. تحقیقات نشان می‌دهد که مدیتیشن به روش‌های زیر به افزایش تراکم ماده‌ی خاکستری کمک می‌کند:

فعالیت عصبی: مدیتیشن شامل تمرکز و توجه روی یک شیء یا فکر است. در نتیجه، فعالیت عصبی در مغز افزایش می‌یابد. مطالعات نشان داده‌اند که افزایش فعالیت عصبی منجر به توسعه‌ی اتصالات جدید بین نورون‌ها و تقویت اتصالات موجود می‌شود. این فرایند به‌عنوان انعطاف‌پذیری عصبی شناخته می‌شود.

کاهش استرس: مدیتیشن نشان داده است که سطح هورمون استرس کورتیزول را کاهش می‌دهد. سطوح بالای کورتیزول با کاهش ماده‌ی خاکستری در مغز، به‌ویژه در قشر پیش‌پیشانی که مسئول تصمیم‌گیری و تنظیم عواطف است، مرتبط است. با کاهش سطح استرس، مدیتیشن ممکن است به جلوگیری از اثرات منفی کورتیزول بر ماده‌ی خاکستری کمک کند.

خودآگاهی: بسیاری از اشکال مدیتیشن شامل درون‌نگری و خوداندیشی هستند. این تمرینات خودآگاهی را افزایش می‌دهند که نشان داده شده است فعالیت عصبی در مغز را تحریک می‌کند. مطالعات نشان داده‌اند افرادی که سطح بالایی از خودآگاهی دارند، تراکم ماده‌ی خاکستری بیشتری در قشر پیش‌پیشانی دارند.

تنظیم توجه: مدیتیشن یک تمرین است که به تنظیم توجه نیاز دارد. این می‌تواند عملکرد شناختی را بهبود بخشد و تراکم ماده‌ی خاکستری را در نواحی مغز، که مسئول توجه و تمرکز هستند، مانند قشر پیش‌پیشانی پشتی ـ جانبی، افزایش دهد.

تنظیم عواطف: مدیتیشن با افزایش فعالیت در قشر سینگولیت قدامی، ناحیه‌ای از مغز که با تنظیم عواطف مرتبط است، به بهبود تنظیم عواطف کمک می‌کند. افزایش فعالیت در این ناحیه ممکن است منجر به توسعه‌ی اتصالات عصبی جدید و تقویت اتصالات موجود شود که در نتیجه، تراکم ماده‌ی خاکستری افزایش می‌یابد.