دیوانه و پیشگام و سرگشته (مجموعه آثار 3)

«... با این همه من دیوانه‌ام. اما من بر دیوانگی خود نقاب می‌زنم. خوش دارم تنها، دیوانه باشم.»

«جبران خلیل جبران» بسا که از نظر تفکر با بسیاری از بزرگان اندیشه هم‌رای و هم‌سخن باشد؛ اما شیوه‌ی طرح و شیوایی بیان او اسلوبی متمایز به دست می‌دهد که نکهت و تاثیر آن یگانه و مختص اوست.

مجموعه آثار او طیف رنگ‌رنگی است که لایه‌های پنهان حس و ضمیر را می‌نوازد و حالاتی گونه‌گون از خلسه و بیداری، غیب و حضور، لمحه و تامل و سکر و صحو را برمی‌انگیزد.

با این وصف، گاه در خوانش و بازخوانی آن‌ها، جذبه‌ی وجد و حال در عین اندیشگی، روح و وجدان را مسخر می‌کند. جبران خلیل جبران متفکری بود شاعرمسلک که ژرف‌ترین و باریک‌ترین مضامین اندیشگی را به نغزترین و دلنشین‌ترین زبان و بیان بازمی‌گفت. وی در سال 1883 در لبنان دیده به جهان گشود و آثاری گوناگون نظیر «باغ پیامبر»، «ماسه و کف»، «عیسی پسر انسان» و.. را منتشر کرد. وی نهایتا در سال 1931 دار فانی را وداع گفت.