دسته بندی : سیاسی

لنین:2017 (یادآوری،تکرار و حل و فصل)

(سوسیالیسم،سیاست و حکومت روسیه شوروی1917-1936م)
نویسنده: اسلاووی ژیژیک
مترجم: روژان مظفری
225,000
برای خرید وارد شوید
مشخصات
تعداد صفحات 296
شابک 9786222673765
تاریخ ورود 1402/05/21
نوبت چاپ 1
سال چاپ 1402
وزن (گرم) 340
قیمت پشت جلد 225,000 تومان
کد کالا 125630
مشاهده بیشتر
درباره کتاب
صد سال پس از انقلاب روسیه، ژیژک در این کتاب نشان می دهد که چرا اندیشه لنین همچنان مهم است. اصالت و اهمیت لنین به عنوان یک رهبر انقلابی اغلب در ارتباط با تصرف قدرت در سال 1917 بیان می‌شود؛ اما در این مطالعه جدید و بر اساس مجموعه متون اصلی لنین، اسلاوی ژیژک استدلال می‌کند که عظمت واقعی او را می‌توان در دو سال آخر زندگی سیاسی او بهتر درک کرد. روسیه از تهاجم خارجی، تحریم، شورش‌ها و جنگ‌های داخلی وحشتناک چون شورش کرونشتات در سال 1921 جان سالم به در برده بود و دولت جدید خسته، منزوی و سرگردان بود؛ و با عقب‌نشینی انقلاب جهانی پیش‌بینی‌شده، برای بقای دولت شوروی باید مسیرهای جدیدی ترسیم می‌شد. ژیژک با بینش حساس خود نشان می‌دهد که شجاعت لنین به‌عنوان یک متفکر را می‌توان در تمایل او برای رویارویی با واقعیت عقب‌نشینی یافت. در دنیای امروزی که مشخصه آن آشفتگی‌های سیاسی، بحران‌های اقتصادی و تنش‌های ژئوپلیتیکی است، ما باید ترکیب روشن‌بینیِ میانه‌رو و عزم انقلابی لنین را دوباره مرور کنیم. این مجلد ‌مجموعه‌ جستارها، یادداشت‌ها و نامه‌هایی است به انتخاب ژیژک و مقدمه‌ی او از دو سال آخر زندگی فعال لنین و تلاش او در غلبه بر مشکلاتی که دولت شوروی در پایان جنگ داخلی با آنها مواجه بود: مبارزه برای یافتن راه‌هایی جدید برای سازمان‌دهی زندگی روزمره در دولت نوپا؛ مشکلات وفادار ماندن به بینش کمونیستی و درعین‌حال اجتناب از دو تله‌ی فرصت‌طلبی غیراصولی و سازش‌ناپذیری جزمی؛ نیاز به ترکیب انضباط نظامی با دموکراسی پرولتری؛ تهدید شوونیسم روسی و… ژیژک پیش از ورود به نوشته‌ها در مقدمه‌ی روشنگرش بر کتاب، انقلاب اکتبر و مسائل بعد از آن را با سه مفهوم روانکاوی فرویدی، یادآوری و تکرار و حل‌وفصل، بررسی و خواننده را در خواندن این متون به رویکردی خاص مجهز می‌کند.
بخشی از کتاب
«جنایات بنیان‌گذار»، تنها کل سیستم را به زیر می‌کشد. بنابراین آن جنایات باید انکار شوند: درست است که برخی از «افراط‌ها» و «اشتباهات» مائوئیسم تقبیح می‌شوند (جهش بزرگ روبه‌جلو و قحطی ویرانگر پس از آن؛ انقلاب فرهنگی) و ارزیابی دنگ از نقش مائو (هفتاد درصد مثبت و سی درصد منفی) همچون فرمول رسمی تقدیس شده است. اما این ارزیابی به‌عنوان نتیجه‌گیری‌ای رسمی عمل می‌کند که هرگونه توضیح بیشتری را اضافی می‌سازد: حتی اگر مائو 30 درصد بد بود، تأثیر نمادین کامل این اعتراف خنثی می‌شود و بنابراین او می‌تواند همچنان در مقام پدر بنیان‌گذار ملت موردستایش قرار گیرد، جسدش در مقبره و تصویرش بر روی اسکناس‌ها باشد. ما در اینجا با مورد آشکاری از انکار فتیشیستی سروکار داریم: اگرچه به‌خوبی می‌دانیم که مائو مرتکب اشتباهاتی شده و موجب رنج‌های عظیمی شده است، اما تمثال او به طرزی جادویی نیالوده به این واقعیت نگه‌داشته می‌شود. به‌این‌ترتیب، کمونیست‌های چینی می‌توانند خدا و خرما را با هم داشته باشند: تغییرات رادیکالی که «آزادسازی» اقتصادی به بار آورده است، با تداوم همان حکمروایی حزب کمافی‌السابق ترکیب می‌شوند.
نظرات کاربران
افزودن نظر

هنوز هیچ دیدگاهی ثبت نشده است