دختر کشیش

دختر کشیش کتابی است با دنیایی متفاوت و نگارشی ساده‌تر از هر کتابی که اورول تاکنون نوشته است. شخصیت اصلی داستان دختر کشیش «دوروتی» است که در محیطی خشک، یعنی خانه‌ی پدرش (کشیش) زندگی می‌کند. دوروتی دختری است که از کودکی تحت تعلیمات خشک و تحجرگرایانه‌ی پدرش بزرگ شده است. هرچند دوروتی تا حدودی روحیه‌ی منحصربه‌فردی دارد. دختر کشیش نماینده‌ی مسیحیتی پیش‌پاافتاده و خشک مقدس است. وضعیتی که کشیش برای دخترش ایجاد کرده است و مشکلاتی که دوروتی با آن‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کند (مانند بدهی‌ها و فقر) درون‌مایه‌ی اصلی داستان است و دوروتی تا قبل از فراموشی و زندگی عادیش تنها به همین مسائل فکر می‌کند. در بخشی از کتاب دوروتی فراموشی می‌گیرد. و به دنیایی جدید پای می‌گذارد. دنیایی که کاملا متفاوت از دنیای گذشته‌ است. و دوروتی تنها و درمانده از پس آن بر می‌آید. زمانی است که او حتی به دعا و نیایش نیز فکر نمی‌کند و کلیسا در برابرش تقریبا هاله‌ای غبارآلود در ذهن درمانده‌اش است. کلیسایی که از کودکی برای آن فعالیت کرده ‌است. دوروتی در داستان دچار کشمکش‌های ذهنیتی در ارتباط با مذهب، فقر، پدرش، کلیسا و ... می‌شود که در دوره‌ی فراموشیش به آن‌ها فکر کرده ‌است. دیدگاهی که دوروتی نسبت به کلیسا و مسائل دیگر پیدا می‌کند کاملا طبیعی است. تجربه‌ی دوروتی از زندگی و کارکردن با کارگران فصلی لندن و خوشه‌چینی، آس‌وپاسی او و دوستان نیمه‌راهش و شعرهای تلخی که خوشه‌چینان در هنگام کار می‌خواندند، ایمان دوروتی را نسبت به عقاید مذهبی پدرش سست کرد و او خود دریافت که دیگر ایمانی مانند گذشته ندارد. دوروتی در بخشی از داستان اشاره می‌کند، به‌دلیل اینکه شاهد عشق‌بازی پدر و مادرش بوده ‌است. از این کار متنفر است و هرگز نمی‌تواند تحمل کند مردی او را در اغوش گیرد. که اشاره‌ای کوچک به نظریات روانشناسانه‌ی فروید دارد.