کتاب دلواپسی (ادبیات مدرن جهان،چشم و چراغ 27)
(سرگذشتنامه شاعران پرتقالی)
نویسنده:
فرناندو پسوا
مترجم:
جاهد جهانشاهی
435,000
مشخصات
تعداد صفحات
335
شابک
9789643512743
تاریخ ورود
1384/09/27
نوبت چاپ
15
سال چاپ
1404
وزن (گرم)
266
قیمت پشت جلد
435,000 تومان
کد کالا
286
مشاهده بیشتر
درباره کتاب
کتاب دلواپسی که پسوا بیش از بیست سال زمان برای نوشتن آن سپری کرد، سندی از اندوه هستی‌گرایانه‌ی اوست. این کتاب به اموری چون پیدایش انسان، مفهوم زندگی و اسرار من ِ خویش می‌پردازد.
پس از پیداکردن دوباره‌ی دست‌نوشته‌های پسوا در سال ۱۹۸۲، جهانیان بی‌درنگ به شایستگی‌های ستودنی وی پی بردند و دریافتند که او هم‌زمان بزرگ‌ترین نویسنده‌ی قرن پرتغال، نخستین پایه‌گذار نوگرایی در کشورش و نخستین بانی پسانوگرایی در جهان بوده است. فرناندو پسوا به‌شدت تحت تأثیر ژرف‌اندیشی و جهان‌نگری «خیام» بوده و هرجا که فرصتی یافته، لب به ستایش وی گشوده است. کتاب دلواپسی نیز به‌گونه‌ای با اندیشه‌ی خیام گره خورده است. پسوا را در زمینه‌ی سرایندگی با ریکله و در زمینه‌ی نثر با شکسپیر قابل‌مقایسه دانسته‌اند.
پسوا در کتاب دلواپسی سند وجودی انسان را در رنج از پیرامون خودش ارائه داده است. این اثر بیست سال از عمر نویسنده را به خود اختصاص داده. مطالب آغاز این اثر گره خورده با نمادگرایی است و بخش‌های بعد برمبنای مندرجات تاریخی نوشته شده است.
بخشی از کتاب
این اثر در قیاس با آثار خورخه لوئیس بورخس فضاى سنگین‌ترى دارد، چرا که تمام ملاحظات بازى ادبى کاملا کنار رفته و نویسنده همه‌چیز را بلافاصله مى‌بیند و به خود سخت مى‌گیرد. پسوآ در تصویر جهان تیره‌ى کمک حسابدار تنها یک روزنه‌ى تزلزل‌ناپذیر به جاى مى‌گذارد و آن باور او به ارزش ادبى است. درست در همین‌جا است که انسان امروزى به تردید نسبى تمایل یافت -ادبیات خواستار و آینده‌اى دارد؟ پسوآ- سوارز خوش‌بین ظاهر مى‌شود. پسوآ با نیچه، هاینریش مان، گوتفرید بِن و سایرین اتفاق نظر دارد که هنر و به‌ویژه هنر ادبى تنها زمینه‌اى است که هیچ‌انگارى عصر را خنثى کرده است: «در هنر رنجیدگى وجود ندارد چراکه از همان ابتدا، خطا، محاسبه شده است» (قطعه‌ى 239). بى‌شک نویسنده خوب مى‌دانسته که چرا قطعات موردنظرش را این‌گونه بازگو مى‌کند و چرا آن‌ها را از روى اجبار ناتمام و ناقص رها مى‌کند، چون رنج‌هایش او را بدین رفتار وامى‌داشت، ولى با این‌وجود یک مورد برایش قطعى و مسلم بود و آن این‌که تمام فرصت‌هاى تفکر انسانى از تلاش ادبى نشأت مى‌گیرد: «به نظرم… هدف ادبیات این است که تمام کوشش‌هاى انسانى را به کار بندد، مشروط بر این‌که کوشش‌ها به راستى انسانى باشد و آلوده به پس‌مانده‌ى ددمنشى نباشد… خود را به حرکت واداشتن یعنى زیستن، خود بازگفتن یعنى در قید حیات ماندن.»
نظرات کاربران
افزودن نظر
هنوز هیچ دیدگاهی ثبت نشده است
کالاهای مرتبط
