از خاکستر به خاک (نقطه سر خط)

یعنی می‌خوای باور کنم مارکوس فقط داره زیرزمین رو تمیز می‌کنه؟ فقط به خاطر یه مشت آشغال نمی‌خواست کسی قبل از خودش بره اون پایین؟ مگه ممکنه؟ خانم وکیل، ثورا گادموندز‌دوتیر مؤدبانه به هر تور فردریکسن باستان‌شناس لبخند زد، ولی سؤالش را جواب نداد. اوضاع داشت از کنترل خارج می‌شد. خیلی معذب بود؛ بوی دود و خاکستر معلق در هوا چشم‌ها و بینی‌اش را می‌سوزاند، می‌ترسید سقف هر لحظه آوار شود روی سرشان. وقتی سه نفری داشتند به طرف زیر زمین می‌رفتند، از کنار توده‌های خاکستر که از سقف ریخته بود روی موکت نقش برجسته عبور کردند و ثورا بند کلاه ایمنی‌اش را سفت کرد. این پا و آن پا کرد و با شرمندگی نگاهی به ساعتش انداخت. صدای ریزش مهیبی از زیر زمین به گوش رسید. مارکوس دقیقا داشت چه کار می‌کرد؟ گفته بود کمی به او وقت بدهند، ولی نه ثورا نه باستان‌شناس نمی‌دانستند منظورش از «کمی وقت» دقیقا چقدر است. ثورا گفت: «مطمئنم زود بر می‌گرده»، ولی مطمئن نبود. به در کج و کوله‌ای خیره شد که امیدوار بود زودتر باز شود تا او بتواند کارش را تمام کند و برود. ناخودآگاه به سقف نگاه کرد، آماده بود که اگر سقف ریزش کرد، فرار کند.