جاده ی رستگاری

پسری تفنگ به دست، منتظر مردی است که مادرش را کشته است.
ماموری به دردسر افتاده بعد از یک تیراندازی بی‌رحمانه با گذشته‌اش روبه‌رو می‌شود.
پلیس خوبی بعد از سیزده سال در زندان بودن، آزادانه قدم در اعماق جنگل می‌گذارد.
روی محراب کلیسایی متروکه، جسدی میان پارچه‌ای سفید‌رنگ سرد می‌شود...
این شهری است در آستانه‌ی فروپاشی.
این همان جاده‌ی رستگاری است.
«جان هارت» نویسنده‌ی پنج رمان پرفروش‌نیویورک‌تایمز با نام‌های پادشاه دروغ‌ها، رودخانه‌ی پایینی، بچه‌ی آخر، خانه‌ی آهنی و جاده‌ی رستگاری است. او تنها نویسنده‌ی تاریخ است که جایزه‌ی ادگار را برای چند رمان متوالی برده است. هارت هم‌چنین جوایز‌بری، و بهترین ادبیات داستانی کتابفروشی مستقل جنوبی، و جایزه‌ی ایان فلمینگ استیل دگر و جایزه‌ی ادبیات کارولینای شمالی را برده است.
رمان‌های جان هارت به سی زبان ترجمه شده است و در بیش از هفتاد کشور منتشر شده است.
جان می‌گوید: «تنها رویای حقیقی من این بوده است که خوب بنویسم و خوب چاپ بکنم.»
جان هارت سال ۱۹۶۵ در کارولینای شمالی متولد شد. پدرش جراحی جوان و مادرش معلم فرانسه بود که برای پرورش فرزندانش دست از معلمی کشید. والدینش از هم جدا شدند اما آن‌طور که می‌گوید کودکی‌اش به‌خوشی طی شد: «خاطره‌ی محبوبم از کودکی یک مزرعه‌ی پانصد جریبی است که من و دوستانم در آن به ماجراجویی می‌پرداختیم و روزها توی آن گم می‌شدیم.»
بعد از دبیرستان به کالج دیودسن که درست بالای شارلوت بود و خودش آن را «مدرسه‌ای عالی» توصیف می‌کند رفت. مدرک تحصیلی او در رشته‌ی حقوق اقتصادی است.
هارت بعد از بانکداری، کارگزار بورس و وکیل مدافع جنایی بودن، حالا یک نویسنده‌ی تمام‌وقت است.