براساس پژوهشی علمی که مجله‌ی «فرانتیرز این سایکولوژی» آن را به چاپ رسانده، فرآیند نوشتن بر کاغذ، در مقایسه با زمانی که فرد مطالب خود را تایپ می‌کند، نواحی بیشتری از مغز را درگیر می‌کند و حتی در فرآیند یادگیری و تحلیل نیز تأثیری پایدارتر و عمیق‌تری دارد. این پژوهش همچنین نشان می‌دهد که فرآیند رمزگذاری اطلاعات در نواحی خاصی از مغز، در هنگام نوشتن با دست، به شکل پایدارتری اتفاق می‌افتد. شاید برای کسانی که عادت به تایپ با استفاده از هر ده انگشت خود دارند، سخت‌ترین مسئله، کند شدن سرعت آن‌ها هنگام نوشتن با قلم، درمقایسه با زمانی است که مطالبی را تایپ می‌کنند؛ اما کلودیا اگیری، که تخصصش کار کردن روی عصب‌ها و پژوهش پیرامون آن‌ها در فرآیند یادگیری است، می‌گوید: «فرد هنگام نوشتن با قلم، با فکر متمرکزتر و بادقت بیشتری می‌نویسد و این سبب می‌شود تا حتی سوییچ‌های خلاقیت نیز در ذهن گشوده شوند.» همچنین پژوهشگری به نام اوپنهیمر اضافه می‌کند: «نوشتن با دست از نظر بخش‌های مختلف ذهنی، به فرد کمک می‌کند تا بفهمد چه می‌خواهد بگوید و این امر در ایجاد نوعی ساختار ذهنی منسجم‌تر نیز مؤثر است.»