ازبکستان. کشوری محصور در خشکی مضاعف و واقع در آسیای مرکزی. ازبکستان بخشی از جهان ترک و همچنین یکی از اعضای سازمان کشورهای ترک است. زبان ازبکستانی در این کشور زبان غالب است، هرچند زبان روسی نیز برای بسیاری از مردم قابل فهم است.

در ۳۱ اوت ۱۹۹۱، شورای عالی اتحاد جماهیر شوروی، رأی به استقلال ازبکستان از اتحاد جماهیر شوروی داد. روز بعد از سوی دولت ازبکستان تعطیلی ملی اعلام شد و به روز استقلال تبدیل شد.

ازبکستان شامل ۱۲ منطقه (ولایت) است. درحالی‌که سازمان‌های غیردولتی حقوق بشر، ازبکستان را به‌عنوان «دولتی استبدادی با حقوق مدنی محدود» توصیف کرده‌اند، اصلاحات قابل توجهی در زمان رئیس جمهور دوم ازبکستان، شوکت میرضیایف، پس از مرگ اولین رئیس‌جمهور، اسلام کریم‌اف انجام شد. به دلیل این اصلاحات، روابط با کشورهای همسایه همچون قرقیزستان، تاجیکستان و افغانستان به‌شدت بهبود یافت.

تعطیلات نوروز در ازبکستان یکی از محبوب‌ترین، رنگارنگ‌ترین و مفرح‌ترین جشن‌ها در این کشور است. نوروز در ۲۱ مارس در این کشور جشن گرفته می‌شود، اعتدال بهاری که طول روز و تاریکی در آن برابر است. پیشینه‌ی این جشن به بیش از سه هزار سال قبل در استان خراسان، در شمال شرقی ایران، بازمی‌گردد و از آنجا درنهایت به آسیای غربی و مرکزی گسترش یافت.

نوروز در ازبکستان با امیدها و انتظارات جدیدی همراه است. بسیاری بر این باورند که کارهای خوب در سال آینده ثروت به ارمغان می‌آورند، بنابراین همه سعی می‌کنند دشمنان خود را ببخشند، از بحث و جدل دوری کنند و در طول تعطیلات به نیازمندان کمک کنند.

در ایام نوروز ازبک‌ها از مهمانان زیادی در خانه‌ی خود پذیرایی می‌کنند و دیدارها را با یکدیگر تازه می‌کنند.

یکی دیگر از نمادهای مرتبط با سال نو سنتی ازبکستان «فراوانی» است، کیفیتی که بیشترین تجربه را در پخت و به اشتراک گذاشتن غذاهای گوناگون در تعطیلات نوروزی دارد. هنگامی‌که تعطیلات فرا می‌رسد، میزها پر از غذاهای خانگی مخصوص می‌شود -کلوچه‌های خوش‌طعم، سمساهای پر از اسفناج و پلوهای معطر. به‌طور سنتی، هفت غذای خاص به‌عنوان نماد دیگری از فراوانی و برکت در این ایام سرو می‌شود.

از میان این هفت غذا، خوراکی‌های منتخبی هستند که فقط در تعطیلات نوروز تهیه می‌شوند. یکی از این خوراکی‌ها نیشالداست؛ دسر شیرینی متشکل از سفیده‌ی تخم‌مرغ که با شکر و افزودنی‌های معطر ترکیب می‌شود. خوراکی دیگر خالیساست، مجموعه‌ای از ۷ غلات و گوشت که با هم آب‌پز می‌شوند.

بااین‌حال محبوب‌ترین و غیرمعمول‌ترین غذای نوروزی در ازبکستان سومالک است که از جوانه‌ی گندم و آرد تهیه می‌شود. این غذا اگرچه به‌طورمعمول از شب قبل از نوروز پخته می‌شود، اما می‌توان در هر زمانی در اوایل بهار آن را درست کرد. این فرآیند شامل پختن گندم تازه‌جوانه‌زده در یک دیگ بزرگ در طول ۲۴ ساعت است. در این مدت، غذا باید مدام هم زده شود و برای انجام این کار از دوستان، اقوام و همسایگان دعوت می‌شود که بیایند و کمک کنند. جمعیت عمدتاً بانوان در اطراف دیگ جمع می‌شوند تا آهنگ بخوانند، بخندند، صحبت کنند، غذا بخورند، به نوبت دیگ را هم بزنند و در حین انجام این کار آرزویی کنند. روز و شب مملو از شادی تصویر کاملی از زندگیِ ازبک‌هاست. جایی که مردمی که در کنار هم زندگی می‌کنند با میل به یکدیگر کمک می‌کنند و در شادی یکدیگر سهیم هستند. پس از پخته‌شدن، ظرف‌های سومالکِ گرم بین مردم توزیع می‌شود تا همگی در کنار هم در ایام نوروز از آن لذت ببرند.