عنوان کتاب، مولف، مترجم یا ناشر مورد نظر خود را برای جستجو وارد کنید.
سینما-اقتباس: ماشین مرا بران
«ماشین مرا بران» یک درام ژاپنی محصول سال ۲۰۲۱ است که به کارگردانی ریوسوکِه هاماگوچی و نویسندگی هاماگوچی و تاکاماسا اوئه به نمایش درآمد. این فیلم از داستان کوتاهی به همین نام، نوشتهی هاروکی موراکامی، اقتباس شده است.
نخستین اکران «ماشین مرا بران» در فستیوال کن ۲۰۲۱ بود، جایی که در آن برای تصاحب نخل طلا رقابت میکرد و درنهایت برندهی سه جایزهی، از جمله جایزهی بهترین فیلمنامه، شد. این فیلم مورد تحسین گستردهی منتقدان قرار گرفت و بسیاری آن را بهترین فیلم سال ۲۰۲۱ اعلام کردند.
«ماشین مرا بران» نامزد چهار جایزه در نود و چهارمین دورهی جوایز اسکار شد و برندهی بهترین فیلم بلند بینالمللی شد و جوایز متعدد دیگری دریافت کرد.
همکاری هاماگوچی با تاکاماسا اوئه در فیلمنامهنویسی بدل به تجربهی موفقی شد. نیویورک تایمز در یادداشتی نوشت: «نویسندگانِ همکار بهشدت پویاییِ داستانِ موردِ اقتباس را گسترش دادهاند. شخصیتها بهخوبی مختصات خود را پیدا میکنند و در امتداد منطق روایق فیلم حرکت میکنند.»
در روتن تومیتوز، این فیلم براساس ۲۱۲ نقد با میانگین ۶/۸ امتیاز از ۱۰ دارای رتبهی بالایی است. بنا به اعتقاد منتقدان این فیلم یک درام غنی است که مخاطبش را پشیمان نمیکند.
مانولا دارگیس در یادداشتی پیرامون این فیلم مینویسد: «این فیلم به شما یورش میبرد و شما را با تصاویری که سادهاند همراه با روایتی که پیچیده است سرگرم میکند.» پیتر برادشاو ستوننویس گاردین به این فیلم پنج ستاره از پنج ستاره داد و آن را تجربهای جذاب و متعالی نامید. متاکریتیک گزارش داد: «ماشین مرا بران در فهرست اصلی بیشتر منتقدان در رتبهی اول یا دوم قرار گرفت.»
کارلوس آگیلار فیلمبرداری فیلم را استثنایی دانست و اظهار داشت: «فیلم با داشتن تصاویری ظریف از فیلمبردار هیدتوشی شینومییا، نمادهای بصری باشکوهی را از اتفاقات به ظاهر معمولی استخراج میکند. همچون نمایی از دست یوسوکه و میساکی از روی سانروف ماشین. آنها سیگار در دست دارند؛ اما در قابی بهیادماندنی. یک ارتباط ناگفته مبتنی بر احترام.»
قسمتی از داستان ماشین مرا بران، منبع اقتباسی فیلم:
خیلی پیش آمده بود کافوکو سوار ماشینهایی شود که رانندهشان زن باشد، این رانندهها بهطورکلی به دو دسته تقسیم میشدند، یا خیلی پرخاشگر بودند یا بسیار محتاط. تعداد گروه دوم به مراتب خیلی خیلی بیشتر از گروه اول بود، چیزی که بیشک جای تشکر داشت. رانندگان زن عموماً مؤدبتر و بااحتیاط بیشتری نسبت به مردان رانندگی میکردند. بنابراین جایی برای شکایت از آنها نمیماند. با وجود این، شیوهی رانندگیشان در برخی موقعیتها بقیهی رانندگان را ناامید میکرد.
به عبارت دیگر، اکثر رانندگان زن که در گروه پرخاشگر جای میگیرند، بر این باورند که رانندگانی توانا هستند و اغلب رانندگان خیلی محتاط را مسخره میکنند و با غرور خاصی خود را از این گروه جدا میدانند. آنها وقتی در بزرگراه حرکات مارپیچ انجام میدهند، متوجه ترمزهای ناگهانی رانندگان دیگر و واکنش ناخوشایند بقیهی مردم به این کارشان نمیشوند.
زنان رانندهی دیگری هم وجود دارند که متعلق به هیچیک از دو گروه بالا نیستند -زنانی که نه خیلی پرخاشگر هستند و نه خیلی محتاط- زنانی که کاملاً معمولی و عادی رانندگی میکنند و در میان آنها به حق، رانندگان قابلی دیده میشوند؛ اما کافوکو حتی میان آنها هم متوجه اثراتی از برافروختگی و عصبانیت در رفتارشان هنگام رانندگی شده بود. او دلیل اصلی آن را نمیدانست، اما بهعنوان مسافر همیشه متوجه فقدان آرامش در آنها شده بود و هیچگاه با آنها راحت نبود؛ حتی گلویش بدجور خشک میشد و گاهی برای از بین بردن سکوت، مکالماتی بیربط را آغاز میکرد.
البته وقتی شما سخن از رانندگان مردِ خوب به میان میآورید یعنی رانندگان مرد بد هم وجود دارند؛ اما در اغلب موارد مردانی که رانندگی افتضاحی دارند، در هنگام رانندگی اثری از عصبی بودن یا نگرانی در چهرهشان دیده نمیشود. نه اینکه راحت و آرام باشند -احتمالاً آنها هم به اندازهی زنها نگراناند- شاید هم خیلی ناخودآگاه قادر به از بین بردن این نگرانی در ذهنشان هستند. این دسته بهراحتی میتوانند مکالمهی عادیای با شما داشته باشند و طوری آن را کنترل کنند که انگار صحبت کردن چیزی جدا از آن است. کافوکو هیچ ایدهای نداشت که این تفاوت میان زنان و مردان از کجا سرچشمه میگیرد.
بارها او این قضیه را، بدون دیدن تفاوتی در قدرت رانندگیشان دیده بود. با توجه به ماهیت شغلیاش بهطور مساوی با مردان و زنان کار میکرد، اما درواقع حس راحتتری با زنان نسبت به مردان داشت. آنها چنان تمایلی به جزئیات داشتند که نشان میداد شنوندههای خوبی هستند. فقط در هنگام رانندگی کافوکو متوجه وجه زنانگیشان میشد. او هیچگاه تفکراتش راجع به این موضوع را برای کسی مطرح نکرده بود و فکر نمیکرد که موضوعی در خور گفتوگو باشد.