معرفی کتاب: پنج زبان عشق
«پنج زبان عشق» کتابی است به قلم گری چپمن که نشر مون آن را به چاپ رسانده است. با وجود تمام کتابها، مجلات و کمکهای عملی موجود، چرا به نظر میرسد که تعداد کمی از زوجها راز زنده نگهداشتن عشق را پس از ازدواج پیدا کردهاند؟ چرا زن و شوهر میتوانند در یک کارگاه ارتباطی شرکت کنند، ایدههای شگفتانگیزی در مورد چگونگی افزایش ارتباط بشنوند، به خانه بازگردند و خود را کاملاً ناتوان از اجرای الگوهای ارتباطی نشاندادهشده ببینند؟
پاسخ به این سؤالات هدف این کتاب است. اینطور نیست که کتابها و مقالاتی که قبلاً منتشر شدهاند مفید نباشند. مشکل این است که ما یک حقیقت اساسی را نادیده گرفتهایم: مردم به زبانهای مختلف عشق صحبت میکنند.
در حوزهی زبانشناسی، گروههای زبانی عمده وجود دارد: ژاپنی، چینی، اسپانیایی، انگلیسی، پرتغالی، یونانی، آلمانی، فرانسوی و ... . بسیاری از ما با یادگیری زبان والدین و خواهر و برادرمان بزرگ میشویم که به زبان اصلی یا مادری ما تبدیل میشود. بعداً ممکن است زبانهای دیگری هم یاد بگیریم؛ اما معمولاً با تلاش بسیار بیشتر. اینها زبانهای ثانیه ما میشوند. ما به بهترین شکل به زبان مادری خود صحبت میکنیم و آن را میفهمیم. راحتتریم که به آن زبان صحبت کنیم. هرچه بیشتر از یک زبان ثانویه استفاده کنیم، راحتتر با آن کنار میآییم. اگر تنها به زبان اصلی خود صحبت کنیم و با فرد دیگری مواجه شویم که تنها به زبان اصلی خود که با زبان ما متفاوت است صحبت میکند، ارتباط ما محدود خواهد شد. ما باید به اشاره کردن، بیوقفه تلاش کردن برای حرف زدن، کشیدن عکس یا عملی کردن ایدههایمان تکیه کنیم. ما میتوانیم ارتباط برقرار کنیم؛ اما ناخوشایند است. تفاوتهای زبانی بخشی از فرهنگ انسانی هستند. اگر بخواهیم از طریق خطوط فرهنگی ارتباط مؤثر برقرار کنیم، باید زبان کسانی را که میخواهیم با آنها ارتباط برقرار کنیم یاد بگیریم.
در حوزهی عشق هم همینطور است. زبان عشق شما و زبان همسرتان ممکن است به اندازهی زبان چینی یا انگلیسی متفاوت باشد. مهم نیست چقدر سعی میکنید عشق خود را به زبان انگلیسی ابراز کنید. اگر همسرتان فقط زبان چینی را بفهمد، هرگز نخواهید فهمید که چگونه یکدیگر را دوست داشته باشید.
اساساً پنج زبان عشق عاطفی وجود دارد؛ پنج روش برای صحبت کردن و درک عشق عاطفی. در زمینهی زبانشناسی، یک زبان ممکن است گویشهای بیشمار یا انواع و اقسامی داشته باشد. در پنج زبان اصلی عشق عاطفی نیز گویشهای زیادی وجود دارد. تعداد راههای ابراز عشق در یک زبان عشقی، تنها محدود به تخیل فرد است. مهم این است که به زبان عشق همسرتان صحبت کنید.

قسمتی از کتاب پنج زبان عشق:
عشق محبت است. اگر بخواهیم عشق را به زبان بیاوریم، باید از کلمات محبتآمیز استفاده کنیم. این به نحوهی صحبت ما مربوط میشود. هر جمله، بسته به نحوهی بیان آن، میتواند دو معنی متفاوت داشته باشد. جملهی «دوستت دارم» وقتی با مهربانی و عطوفت گفته شود، میتواند بیان واقعی عشق باشد؛ اما در مورد جملهی «دوستت دارم؟» علامت سؤال کل معنای آن دو کلمه را تغییر میدهد. گاهی اوقات کلمات ما یک چیز میگویند؛ اما لحن صدای ما چیزی دیگر. ما در حال ارسال پیام دوگانه هستیم. همسر ما معمولاً پیاممان را براساس لحن صدای ما تفسیر میکند، نه کلماتی که استفاده میکنیم.
وقتی با غرولند میگوییم: «من امشب ظرفها را میشورم.» ابراز عشقی جاری نشده.
از سوی دیگر، ما میتوانیم آسیب، درد و حتی خشم را به شیوهای مهربانانه به اشتراک بگذاریم و این بیانگر عشق خواهد بود. «از اینکه امروز عصر بهم کمک نکردی، احساس ناامیدی و ناراحتی کردم»؛ فردی که این حرف را میزند، میخواهد همسرش او را به رسمیت بشناسد. با به اشتراک گذاشتن احساسات خود قدمهایی برای ایجاد صمیمیت برمیدارد. فرصتی میخواهد تا در مورد آسیب صحبت کند و حالش خوب شود. کلماتی که با صدای بلند و خشن بیان میشوند، ابراز عشق نیستند؛ بلکه بیان محکومیت و قضاوتاند.
نحوهی صحبت کردن ما بسیار مهم است. حکیمی در روزگار باستان گفت: «پاسخ نرم خشم را از بین میبرد.» وقتی همسرتان عصبانی و ناراحت است و کلمات تند به زبان میآورد، اگر دوست داشتن را انتخاب کنید، حرارت و هیجان اضافی به خرج نمیدهید؛ بلکه با صدایی آرام پاسخ میدهید. آنچه را که او میگوید، به عنوان اطلاعاتی در مورد احساسات عاطفی او دریافت خواهید کرد. به او اجازه میدهید آسیب، عصبانیت و درک خود را از رویدادها به شما بگوید. شما به دنبال این خواهید بود که خود را جای او بگذارید و رویداد را از چشمان او ببینید و سپس بهآرامی و مهربانی درک خود را از اینکه چرا چنین احساسی دارد، بیان کنید. اگر به او ظلم کرده باشید، حاضرید به اشتباه خود اعتراف کرده و طلب بخشش کنید. اگر انگیزهتان با چیزی که او درک میکند متفاوت است، میتوانید انگیزهتان را با مهربانی توضیح دهید. شما به دنبال تفاهم و آشتی خواهید بود، نه اینکه تصورتان را بهعنوان تنها راه منطقی برای تفسیر آنچه رخ داده، ثابت کنید. این عشق بالغ است، عشقی که اگر به دنبال ازدواجی روبهرشد باشیم، آرزویش را داریم.