عنوان کتاب، مولف، مترجم یا ناشر مورد نظر خود را برای جستجو وارد کنید.
سینما-اقتباس: قاتلین ماه گل
«قاتلین ماه گل» یک فیلم درام جنایی وسترن به کارگردانی مارتین اسکورسیزی و محصول سال 2023 است. اسکورسیزی فیلمنامه‌ی این فیلم را با همکاری اریک راث براساس کتابِ دیوید گرن که در سال 2017 به چاپ رسیده نگاشته است. داستان فیلم در اوکلاهامای دهه‌ی 1920 می‌گذرد و بر روی یک سری قتل‌های اعضای اوسیج و روابط در منطقه‌ی اوسیج پس از تولید نفت در زمین‌های قبیله‌ای تمرکز می‌کند. اعضای قبیله به دنبال حفظ معادن و ذخایر و از آن سو سفیدپوستان به دنبال کسب ثروت بودند.
لئوناردو دی‌کاپریو، رابرت دنیرو و لیلی گلادستون در این فیلم نقش‌آفرینی کرده‌اند. این ششمین همکاری سینمایی اسکورسیزی و دی کاپریو و دهُمین همکاری اسکورسیزی و دنیرو است. همچنین یازدهمین و آخرین همکاری اسکورسیزی و آهنگساز رابی رابرتسون است که دو ماه قبل از اکران فیلم درگذشت. این فیلم به رابرتسون تقدیم شده است.
نقطه آغازین خلق این فیلم مارس سال 2016 بود. زمانی که ایمپریتیو اینترتیمنت حقوق اقتباسیِ فیلم را از کتاب دیوید گرن به دست آورد. اسکورسیزی و دی‌کاپریو در سال 2017 به این فیلم پیوستند و انتظار می‌رفت تولید آن در اوایل سال 2018 آغاز شود. پس از چندبار عقب‌نشینی و تاخیر به دلیل همه‌گیری کووید-19، قرار بود تولید در فوریه 2021 آغاز شود و اپل تی‌وی تایید کرد که فیلم را تامین مالی کرده و در کنار پارامونت پیکچرز آن را توزیع خواهد کرد.
فیلمبرداری در نهایت در منطقه‌ی اوسیج و واشنگتن، اوکلاهاما بین آوریل تا اکتبر سال 2021 انجام شد. این فیلم توسط استودیوی سیکِلیا پروداکشنز اسکورسیزی و اپین وی پروداکشنز دی‌کاپریو تهیه شد که طبق گزارش‌ها، بودجه‌ی 200 میلیون دلاری، این فیلم را به گران‌ترین پروژه‌ی سینمایی تولیدی در سال 2020 سینمای امریکا بدل کرد.
قاتلین ماه گُل اولین‌بار در هفتاد و ششمین جشنواره فیلم کن در 20 مه 2023 به نمایش درآمد. استقبال مخاطبان از فیلم بسیار پرشور بود به گونه‌ای که پس از پایان، فیلم با تشویق ایستاده‌ی 9 دقیقه‌ای روبرو شد.
در وب‌سایت Rotten Tomatoes 93 درصد از 367 منتقد به این فیلم نظر مثبت داشتند و فیلم نمره میانگین 8.6 از 10 را به دست آورده است. در یادداشت‌های کلی این سایت آمده است: قاتلین ماه گل که از نظر اجرا، مضمون و دستاورد بسیار اثر شاخصی است، ارزیابی هوشمندانه‌ای از رابطه‌ی آمریکا با مردم بومی و درعین‌حال اوج هنریِ دیگری برای مارتین اسکورسیزی و همکارانش است.
پیتر دبروژ از ورایتی در بررسی خود از فیلم، پس از نمایش آن در کن، داستان، شخصیت‌ها و مضامین را تحسین کرد و می‌نویسد: «این داستان از همان ابتدا جذاب است و تنش محسوسی دارد که به طور روشمند توسط آهنگ ضربان‌قلب‌گونه‌ی ثابت رابی رابرتسون تکرار می‌شود.»
در مقابل، دیوید رونی از هالیوود ریپورتر معتقد است: «در زمان سه ساعت و نیم با نمایش تراژدی اوج‌گیرنده‌ای مواجهیم که هرگز قدرت خود را از دست نمی‌دهد.» رونی فیلمنامه، کارگردانی، فیلمبرداری، موسیقی متن و بازی بازیگران را تحسین می‌کند.
در گاردین، پیتر بردشاو این فیلم را «حماسه‌ای ترسناک درباره‌ی تولد قرن آمریکایی و داستانی هولناک از قتل‌های زنجیره‌ای شبه‌نسل‌کشی» نامید. جاستین چانگ در لس‌آنجلس تایمز به این نکته اشاره کرد که؛ «فیلم شبیه هر کاری است که کارگردانش تا به حال انجام داده است»
در ماه آوریل، میلیون‌ها گل کوچک تپه‌های بلک‌جک و مراتع وسیع قلمرو اوسیج‌ها در ایالت اوکلاهاما را می‌پوشانند. به تعبیر ژون ژوزف متیوز، نویسنده‌ی اوسیجی‌تبار، این کهکشان گلبرگ‌ها چنان است که گویی خدایان انبوهی از پولک‌های رنگی را بر آنجا پاشیده‌اند. در ماه مه، در وقت بدر، آن هنگام که گرگ‌ها رو به قرص کامل ماه زوزه می‌کشند، علف‌ها و دیگر گیاهان بلندتر مانند پنج‌هزاری‌ها و برگ‌بیدی‌ها بر این گل‌های نازک‌ساقه سایه افکنده و رطوبت و رنگ آن‌ها را می‌گیرند. کلاهک‌های این گل‌های کوچک می‌شکنند و گلبرگ‌هایشان می‌ریزند و دیری نمی‌پاید که زیر خاک مدفون می‌شوند. هم از این روست که بومیان اوسیج، ماه می را ماهِ کشتن گل می‌‌نامند.
قسمتی از کتاب قاتلین ماه گُل نوشته‌ی دیوید گرن منبع اقتباسی فیلم:
از مرگ وحشیانه‌ی مک‌براید ، مرد نفتی، نزدیک به شش ماه گذشته بود و مرگ مشکوک دیگری کشف نشده بود . اما هنگامی که آن مردان قانون به جنازه‌ی داخل اتومبیل نگاه کردند، دریافتند که کشتار هنوز پایان نیافته است. جسد بر اثر سرما منجمد شده بود و این‌بار، مامورین مشکلی در شناسایی مقتول نداشتند. او هنری رون بود، مرد چهل‌ساله‌ی اوسیجی که متاهل و دارای دو فرزند بود. او زمانی، موهای خود را به صورت دو رشته‌ی دراز می‌بافت، اما در مدرسه‌ی شبانه‌روزی، او را مجبور کردند که آن‌ها را ببرد، همان‌طور که مجبور شد اسم خود را از رون هورس به هنری رون تغییر دهد. حتی بدون آن رشته‌موها-حتی اینک که در اتومبیل افتاده بود-صورت کشیده و جذاب، قد بلند و بدن ورزیده‌ی او حکایت از آن داشت که یکی از جنگجویان اوسیجی است.
مامورین به فرفکس بازگشتند و مراتب را به قاضی دادگاه صلح گزارش دادند و همچنین، اطمینان حاصل کردند که هیل نیز از این موضوع مطلع شده باشد. همان‌طور که شهردار فرفکس یادآوری کرده بود: «رون بهترین دوست خود را دبلیو.کی.هیل می‌دانست.» رون یکی از سرخ‌پوستان خالص‌نژادی بود که مستمری وی طبق قانون محدود شده بود و اغلب، از هیل پول نقد قرض می‌گرفت. بعداً، هیل یادآوری کرده بود: «ما دوستان خوبی بودیم و وقتی که گرفتار بود، به من مراجعه می‌کرد.» هیل اضافه کرده بود که او به دوستش آن‌قدر پول قرض داده بود که رون وی را به عنوان ذی‌نفع بیمه‌نامه‌ی عمر خود به مبلغ بیست‌وپنج هزار دلار تعیین کرده بود.
رون یکی دو هفته قبل از مرگ خود، در حالی که به شدت ناراحت بود، به هیل تلفن زده بود. رون فهمیده بود که همسرش با مردی به نام روی بانچ رابطه‌ی نامشروع دارد. هیل به دیدنش رفت و تلاش کرد تا او را تسلی دهد.
چند روز بعد، هیل رون را در مرکز فرفکس دیده بود. رون از هیل تقاضا کرده بود تا چند دلاری به او قرض دهد. او هنوز از زنش عصبانی بود و می‌خواست نوشابه خنک بخرد. هیل به او توصیه کرد که هیچ نوع ویسکی نخرد: «هنری، بهتره ترک کنی.» و به او اخطار کرده بود: «مامورین اجرای قانون ممنوعیت مصرف مشروبات تو را خواهند گرفت.» هنری گفته بود: «ویسکی را به شهر نمی‌آورم و جایی خارج از شهر مخفی‌اش می‌کنم.» سپس، هنری ناپدید شد تا وقتی که جسدش را یافتند.