رشد مهارت خواندن در کودکان به درک آن‌ها از الفبا بستگی دارد، این ایده که حروف و الگوهای حروف نشان‌دهنده‌ی صداهای زبان گفتاری هستند مهم است. آموختن اینکه روابط قابل ‌پیش‌بینی بین صداها و حروف وجود دارد به کودکان این امکان را می‌دهد که این روابط را برای کلمات آشنا و ناآشنا به کار ببرند و به روانی شروع به خواندن کنند.

هدف از آموزش آوایی، کمک به کودکان برای یادگیری و استفاده از اصل الفباست. اصل الفبایی درک این است که بین حروف نوشتاری و صداهای گفتاری روابط منظم و قابل پیش‌بینی وجود دارد. آموزش آواشناسی به کودکان کمک می‌کند تا روابط بین حروف زبان نوشتاری و صداهای زبان گفتاری را بیاموزند.

دو موضوع مهم در آموزش حروف الفبا، طرح آموزش و میزان آموزش است:

*نکته‌های مهم طراحی آموزش الفبا بدین قرارند:

ـ رابطه حروف و صدا را به‌طور صریح و جداگانه آموزش دهید.

ـ فرصت‌هایی را برای کودکان فراهم کنید تا در دروس روزانه روابط حروف و صدا را تمرین کنند.

ـ فرصت‌های تمرینی را فراهم کنید که شامل رابطه حروف با صدا و همچنین مرور انباشته روابط آموزش‌ داده‌شده قبلی است.

ـ اغلب به کودکان فرصت دهید تا دانش گسترده خود را در مورد روابط حروف و صداها در خواندن کلماتی که املای آوایی دارند و از نظر معنی آشنا هستند به کار گیرند.

*میزان و ترتیب آموزش

هیچ ترتیب توافقی برای معرفی روابط حروف و صدا وجود ندارد. بااین‌حال، به‌‎طور‌کلی توافق شده است که اولین روابط معرفی شده باید آن‌هایی باشد که کودکان را قادر می‌سازد هرچه زودتر خواندن کلمات را شروع کنند؛ یعنی روابط انتخاب‌شده باید از کاربرد بالایی برخوردار باشند.

همچنین ایده‌ی خوبی است که آموزش روابط صدا و حروف را با انتخاب صامت‌هایی که صداهای آن‌ها به‌صورت مجزا و با کمترین اعوجاج تلفظ می‌شوند، شروع کنید. ترکیب صداهای ایستا در ابتدا یا وسط کلمات برای کودکان سخت‌تر از صداهای پیوسته است.

آموزش ممکن است با معرفی دو یا چند صامت واحد و یک یا دو صدای مصوت کوتاه شروع شود؛ سپس می‌تواند صامت‌های منفرد بیشتری و صداهای مصوت کوتاه بیشتری، یا شاید یک صدای مصوت بلند اضافه شود. نکته این است که ترتیب معرفی باید منطقی و با میزان یادگیری کودکان هماهنگ باشد. علاوه‌براین، روابط صدا و حروف انتخاب‌شده برای معرفی اولیه باید به کودکان اجازه دهد تا در اسرع وقت با کلمات کار کنند.

بسیاری از معلمان از ترکیبی از روش‌های آموزشی استفاده می‌کنند تا فقط یک روش. همچنین تحقیقات نشان می‌دهد که آموزش صریح و هدایت‌شده توسط معلم در آموزش الفبا مؤثرتر از آموزش کمتر صریح و کمتر مستقیم است.