وغ وغ ساهاب

حسن‌على جعفر سرشب شامش را خورده بود و یک طرف کرسى خوابیده بود و خواب نان و پنیر مى‌دید. جونم واستون بگوید، خارکن کفش‌هاى خیسش را کند و رفت زیر کرسى، بعد رویش را کرد به سکینه سلطان گفت: «ضعیفه امشب چى داریم؟» سکینه سلطان هم رفت از روى رف یک کاسه آش رشته که از ظهر نیگهداشته بود ــ چون ناهارشان آش رشته بود ــ آورد روى کرسى گذاشت خودش یک قاشق ورداشت و خارکن هم یک قاشق، و مشغول تغذیه آش شدند. همین که کاسه به ته کشید، خارکن دور آن را انگشت انداخت و هرت کشید، سکینه سلطان چراغ را فوت کرد رفت پهلوى خارکن زیر کرسى عارق زدند و به خواب ناز در آغوش یکدیگر خوابیدند.