ریشه شناسی واژگان گیلکی

کتاب ریشه‌شناسی واژگان گیلکی (با جستجوی در زبان‌های پهلوی اوستایی، ایرانی باستان سنسکریت و…) اثری از عباس مهری آتیه شاعر، محقق و پژوهشگر گیلانی است. از آثار دیگر این نویسنده در زمینه‌ی شعر و پژوهش که نشر روزنه پیش‌تر آن‌ها را منتشر کرده است می‌توان به «همسایه با سایه (بررسی اشعار استاد ابتهاج‌)» (1400)،«ترنم و تبخاله» (1401) و «معصومیت زن در داستان‌های عباس معروفی» اشاره کرد. ریشه‌شناسی واژگان گیلکی محصول بیش از ۱۵ سال کنکاش نویسنده در میان لغات گیلکی است؛ واژگانی که می‌توان تبارشان را در گوشه‌گوشه‌ی تاریخِ کهنِ تکلمِ فارسی پی گرفت. کاری نه سهل و بسامان که صعب و دیریاب! واژه به واژه‌ی این کتاب یادگاری از زبان‌های پهلوی، اوستایی، ایران باستان، سغدی و… است با جست‌وجویی در زبان سنسکریت به‌عنوان کهن‌ترین ریشه‌ی زبان‌های موجود؛ از آن رو که به تصریح استاد معین در مقدمه‌ی برهان قاطع، «اگر ریشه و بُن لغتی را در لهجه‌های فارسی باستان نیافتیم، به نوشته‌های سنسکریت روی می‌آوریم.»