درباره کتاب
نمایش‌نامه‌ی «گردن‌کلفت راه‌پله» نوشته‌ی جو اورتن، با ترجمه‌ی علی دلیر و انتشار توسط نشر قطره، یکی از آثار برجسته‌ی تئاتر بریتانیاست که به‌خاطر طنز تلخ، نگاه انتقادی و ساختار متراکمش شناخته شده است.
داستان در یک آپارتمان ساده آغاز می‌شود؛ جویس و مایک، زوجی جوان، به‌ظاهر یک زندگی معمولی دارند اما روابط‌شان پرتنش و ناشفاف است. وقتی مردی به‌نام ویلسون به بهانه‌ای وارد خانه‌شان می‌شود، آرامش ظاهری آن‌ها به‌هم می‌ریزد. ویلسون با لحنی تهدیدآمیز و صحبت‌هایی درباره‌ی گذشته و رازهایی مبهم، فضای خانه را تبدیل به صحنه‌ای روانی-اجتماعی می‌کند.
اورتن در این نمایشنامه با دیالوگ‌های تند و بسیار انسانی، به نقد ارزش‌های کلاس اجتماعی بریتانیا، خشونت پنهان در روابط خانوادگی و احساس حقارت می‌پردازد. او فضایی خلق می‌کند که در آن مرز قربانی و مظنون مبهم می‌شود و خواننده یا تماشاگر را وادار می‌کند تا درباره‌ی چیستی قدرت، ترس و اعتماد فکر کند.
این اثر با تعداد صفحات کم (۶۸ صفحه) و فضای فشرده، مناسب کسانی است که به آثار نمایشی مختصر اما تأثیرگذار علاقه‌مندند.
خواندن «گردن‌کلفت راه‌پله» یعنی مواجهه با شکاف‌های روانی و اجتماعی انسان امروزی، در قالبی که هم سرگرم‌کننده و هم تکان‌دهنده است.
بخشی از کتاب
ویلسون: فکر می‌کنی تیرانداز ماهری هستی؟
مایک: من یه حرفه‌ای‌م.
ویلسون: قلب اینجاست... (اشاره می‌کند.) درست زیر این نشون روی پلیورم. اشتباه نزنی، باشه؟ نمی‌خوام زخمی بشم. می‌خوام بمیرم.
مایک: فکر می‌کنی دارم شوخی می‌کنم؟
ویلسون: امیدوارم شوخی نکنی.
مایک: تو یه بچه پرروی بی‌شعور و نفهمی! درست مثل برادرت. این حماقت انگار تو خونواده‌تون موروثیه.
ویلسون: اون خالِ... اونجاش رو دیدی؟
مایک: کجا؟
ویلسون: یه جای خیلی خصوصی. بعید می‌دونم این اواخر اونجا رو دیده باشی. واسه همینه مدی دنبال یه جوون‌تر رفته.
مایک: (فریادزنان) گم شو بیرون!
نظرات کاربران
افزودن نظر
هنوز هیچ دیدگاهی ثبت نشده است
کالاهای مرتبط
