ناپلئون

ناپلئون بوناپارت (زاده 15 اوت 1769 میلادی - درگذشت 5 مه 1822 میلادی) ، نخستین امپراتور فرانسه (در سال‌های 1804تا 1815 میلادی) بود. وی، در جزیره‌ی کرس در خانواده‌ای پرجمعیت به دنیا آمد. در آن زمان، این جزیره، جزء حکومت جنوا (واقع در ایتالیای امروزی) بود. اما بعدها به اشغال فرانسه در آمد. ناپلئون که در ابتدا سرهنگی گمنام بود، پس از انقلاب فرانسه، به‌یکباره قدرت گرفت و وارث انقلاب شد. در ابتدا، به ایتالیا حمله کرد و با حمایت مردم این کشور، آنجا را از دست حکومت اتریش خارج نمود. سپس به مصر رفت و به سلطه‌ی مملوک‌های مصری نیز پایان بخشید و سوریه را نیز ضمیمه خاک کشور خود کرد. در بازگشت به فرانسه با کمک دو برادر خود لوسین و ژوزف مجلس را منحل کرده و خود را امپراتور نامید. سپس پروس، هلند، لهستان، بلژیک و نیز سرزمین اتریش-مجارستان را تسخیر کرد. در جنگ دریایی با انگلیس شکست خورد. اما اسپانیا و پرتغال را هم به متصرفات خود افزود. آن‌گاه عازم روسیه شد و تا مسکو پیش رفت. ضمن اینکه در این دوره طی قرارداد فین کن اشتاین با فتحعلی‌شاه (حاکم ایران) که با روس‌ها در جنگ بود همکاری نمود. اما چون نتوانست بر الکساندر (تزار روسیه) دست یابد و در سرمای کشنده‌ی این کشور بسیاری از سربازان خود را از دست داده بود، لذا با روس‌ها صلح کرد و ... کم‌وبیش به مدت بیست سال زندگی و اعمال ناپلئون و تاریخ اروپا مترادف و هم‌معنا بوده‌اند. این کتاب بررسی این زندگی موثر و فراموش‌ناشدنی است. نویسنده با معرفی و تشریح نیروهای له و علیه ناپلئون عمق اثرگذاری او را ترسیم می‌کند و با تحلیل نبردهای سال 1796 واترلو بارزترین نمونه‌های استراتژی ناپلئون را معرفی می‌نماید تا هرچه بهتر شخصیتی را دریابیم که در همراهی نبوغ نظامی و فعالیت سیاسی در جهان یگانه بوده است.