جزیره دکتر مورو

تصور کنید از مرگِ حتمی و غرق‌شدن در دریا نجات پیدا کرده‌اید. به جزیره‌ای رسیده‌اید که ساکنانش عجیب‌وغریب‌ترین موجوداتی‌اند که به چشم دیده‌اید؛ نه آدم‌هایش بویی از انسانیت برده‌اند و نه جانورهایش به جانور واقعی می‌مانند. با این حساب، چقدر از زنده‌ماندن خوشحال‌اید؟ جزیره‌ی دکتر مورو نوشته‌ی نویسنده‌ی شهیر انگلیسی، اچ. جی. ولز است و نخستین بار در سال 1896 منتشر شد. دکتر مورو یک پزشک یا دانشمند معمولی نیست؛ هیچ‌چیزی در موردش عادی نیست؛ نه تخصصش، نه روش‌هایش، نه باورهایش. او زنده‌شکافی می‌کند و جانوران عجیب می‌سازد و در راه علم و هدفش، از هیچ اقدامی کوتاه نمی‌آید. از مهم‌ترین درون‌مایه‌های کتاب جزیره‌ی دکتر مورو عبارت‌اند از: درد، القای رنجِ آگاهانه، مسئولیت اخلاقی، مرز میان لزوم پیشرفت علمی با جاه‌طلبی بیمارگونه، هویت انسانی و تقابل انسان با طبیعت. توصیف‌های دقیق این کتاب خواننده را با خود همراه می‌کند، درعین‌حال‌ که مدام این سؤال در ذهن مخاطب تکرار می‌شود: جایگاه اخلاقیات در مواجهه‌های دراماتیک با علم و خودسری‌های انسان کجاست؟ اچ. ج. ولز روزنامه‌نگار، جامعه‌شناس، تاریخ‌نگار و داستان‌نویسی بود که به‌خاطر داستان‌های علمی‌تخیلی‌اش به شهرت بسیار رسید. او یکی از معروف‌ترین داستان‌های علمی‌تخیلی تاریخ ادبیات غرب را نوشته: جنگ دنیاها. استیون اسپیلبرگ در سال 2005 فیلمی اقتباسی از این داستان ساخت.