نفس عمیق

آن تایلر (1941) را یکی از نمادهای ادبیات آمریکای نیمه‌ی دوم قرن بیست می‌دانند. رمان‌نویسی برجسته که تبحر حیرت‌آوری در روایتِ روزمرگی دارد. کشفِ لایه‌های زندگیِ سپری شده. تایلر نفس عمیق را سال 1988 نوشت و سال 1989 برنده‌ی جایزه‌ی معتبرِ پولیتزر ادبیات شد. رمان همچنین از سوی منتقدان نشریه‌ی تایم کتاب سال انتخاب شد. تایلر در رمان نفس عمیق دو ژانر مهم ادبیات آمریکا را با هم ترکیب می‌کند. رمان جاده‌ای و رمان زنانه. داستانِ رمان داستانِ مگی و آیراست. زوجی که سال‌هاست با هم زندگی می‌کنند و حالا برای شرکت در مجلسِ ترحیم دوستی قدیمی با ماشین خود عازم پنسیلوانیا هستند. این سفرِ جاده‌ای نقطه‌ی عزیمتی می‌شود برای کشفِ رازها و ذهن‌های این زوج. آنچه آنان را به هم پیوند داده آیا آن‌قدر مستحکم است که نگسلد؟ آیا «ازدواج» امری عقلانی است؟ و آیا یک زوج می‌توانند هویت خود را در رابطه‌ای این‌چنینی حفظ کنند؟ تایلر در این روند مدام شخصیت‌ها را وادار به اعتراف و بازگویی زمانِ ازدست‌رفته می‌کند و مدام جهانی را می‌سازد که نه‌تنها نگذشته که انگار باید از نو آن را کشف کرد و در کشف است که نور می‌تابد و رازها عیان می‌شوند. نفس عمیق رمان بزرگی‌ست که در آن یک ماجرای خانوادگی و دوستانه باعث می‌شود تا کالبدشکافی یک ازدواج انجام شود.