مسخ

ترجمه‌ی صادق هدایت از مسخِ کافکا، براساس نسخه‌ی شخصی و تکمیل‌شده‌ی هدایت، همراه با تصاویر رنگی از این نسخه. این روایت از ترجمه‌ی مسخ را در حقیقت می‌توان آخرین وصیت ادبی هدایت دانست؛ زیرا در یکی از معدود نامه‌های خود از پاریس، کمتر از سه ماه قبل از خودکشی‌اش، به انجوی شیرازی می‌نویسد: «راجع به مسخ نوشته بودی چون به قایمیان قول شفاهی دادم که می‌تواند آن را مقابله و چاپ بکند به‌طور استثنا می‌تواند این کار را بکند اما به‌شرطی که قید بکند با اجازه‌ی مخصوص از نویسنده یا مترجم... فقط حق دارد مسخ را با نسخه‌ی اصلاح‌شده‌ای که پهلویش است چاپ بکند.»⠀⠀ این متن از روی همان نسخه‌ی «اصلاح‌شده‌ای» فراهم آمده است که هدایت آن را به دوستش، حسن قایمیان، سپرده بوده است. بنابراین با این چاپ، که با روایت‌های دیگر مسخ، از حیث اصالت کلام و صحت ضبط عبارات، تفاوت‌های مشهودی دارد، باید گفت که آخرین وصیت ادبی هدایت به جا آورده شده است.