تاریخ و آخرت شناسی

در کتاب حاضر، ترجمه‌ی دو متن اصلی رودولف بولتمان، متأله پرنفوذ قرن‌بیستم و دوست و همکار چندساله‌ی مارتین هایدگر در دانشگاه ماربورگ (از ۱۹۲۲ تا ۱۹۲۸) را از نظر خواهید گذرانید. متن اول، تاریخ و آخرت‌شناسی، حضور ابدیت، نسخه‌ی مکتوب درس‌گفتارهای بولتمان در گیفورد به سال ۱۹۵۵ و متن دوم، یکی از مهم‌ترین مقاله‌‌های او با عنوان «عهد جدید و اسطوره‌شناسی» است که پروژه‌ی اسطوره‌زداییِ او در آن به فشرده‌ترین و مفیدترین شکل آمده است. هدف از ترجمه‌ی این دو متن، تاباندنِ نور بر کلیدی‌ترین فصل‌ِ بخش اول مشروعیت عصر مدرن هانس بلومنبرگ، با عنوان «به‌جای سکولار شدن آخرت‌شناسی، سکولار شدن از راه آخرت‌شناسی» است، فصلی که به برهه‌ی انتظار عاجل مسیحیان برای ظهور دوباره‌ی مسیح (یا پاروسیا ) اختصاص یافته است. نظر رایج این است که بلومنبرگ در فصل یادشده صرفاً با تز کارل لوویت در باب سکولارشدنِ امید و انتظار آخرت‌شناسی یهودی-مسیحی در عصر مدرن درمی‌پیچد و می‌کوشد نشان دهد که «انتظار عاجلِ» مسیحی، که البته او آن را از انتظار یهودی متمایز می‌کند، در نتیجه‌ی منطق درونیِ خود، سکولار می‌شود و نه بر اثر عامل خارجی، یعنی فلسفه‌ی پیشرفتِ مدرن. از این حیث، سکولارشدن به معنای روی‌آوردن به دنیا و پذیرشِ راه‌ورسم آن است و نه انحراف از ماهیتی که لوویت مراد می‌کند. بااین‌همه، بلومنبرگ در شرح خود بارها از پروژه‌ی اسطوره‌زدایی رودولف بولتمان نیز نام می‌برد و ضمن مخالفت با کریگمای غیرتاریخیِ او، با مشی هایدگریِ او به نزاع برمی‌خیزد.