اردوی زمستانی

نویسنده‌ی کتاب پیش رو درباره‌ی اثر خود این‌گونه گفته است:
" بین این کتاب و خصم رابطه‌ی بسیار نزدیکی وجود دارد. من اردوی زمستانی را زمانی نوشتم که برای اولین‌بار ماجرای رومان را کنار گذاشتم. تصویری اساسی را در این کتاب گنجاندم که شخصیت رومان آن را پدید آورده است. اما بعد رومان به من گفت که احساس کرده اردوی زمستانی داستانی از روزگار کودکی خودش بوده است. البته به معنای واقعی کلمه این‌طور نیست، اما اردوی زمستانی پیوند نزدیکی با او دارد. من اغلب به شخصیت خصم جوری نگاه کرده‌ام که گویی اندکی به بزرگسالی کودک اردوی زمستانی می‌ماند، کسی که مدت‌ها در نوعی اوتیسم انزوا گزیده و در خود فرو رفته است."