سونیچکا

رمان کوتاه سونیچکا، درباره‌ی زنی شیفته‌ی کتاب است که ادبیات کلاسیک جهان تمام جنبه‌های دوران جوانی‌اش را احاطه کرده و با همذات‌پنداری با شخصیت‌های کتاب‌ها سپری شده، و سختی‌های موجود در اتحاد جماهیر شورویِ پس از جنگ جهانی دوم را تجربه می‌کند. جذاب نبودنِ او به چشم مردان و همچنین مشکلات روزمره‌ی زندگی باعث می‌شود زن به دنیای خیالی کتاب‌ها پناه ببرد؛ و روزها می‌گذرد تااینکه روزی در کتاب‌فروشی با روشنفکری به‌نام رابرت ویکتورُویچ آشنا می‌شود و این آشنایی زندگی جدیدی را برای او رقم می‌زند. سونیچکا بازتابنده‌ی زنِ مدرن در جامعه‌ی درحالِ توسعه‌ی روسیه‌ی شوروی است. زنی اهلِ مطالعه که سعی دارد آگاهانه با شرایطِ دشوار مواجه شود. اما بارِ زندگی و مسئولیت‌های آن ذهنِ سونیچکا را معطوف به روزمرگی و مشکلات می‌کند. او در ضمنِ درگیری‌های زندگی، از مسائل و مصائبِ دخترش بی‌خبر است. دختر او درست نقطه‌ی مقابل اوست. هم از نظر ویژگی‌های ظاهری هم از نظر ویژگی‌های رفتاری. سونیچکا نمونه‌ی زنی پایبند به اصول و ساختار خانوادگی است. درحالی‌که تانیا سرکش و رها از موازین و ساختار خانوادگی رفتار می‌کند و پی خوش‌گذرانی می‌رود. آنچه در طول پیش‌رفتنِ داستان تغییر نمی‌کند، وضع سونیچکا است. او شخصیتی ایستا دارد که تا پایانِ داستان همین‌طور باقی می‌ماند. یکنواختی و یکدستی ریتم زندگی‌اش، غرق‌شدن او در مشکلات و روزمرگی را بیش از پیش نشان می‌دهد. این قضیه تا جایی ادامه می‌یابد که از مسائلِ اتفاق افتاده در زندگی‌اش بی‌خبر است. اگرچه او خیلی‌از ناملایمتی‌ها را می‌بیند و لمس می‌کند، کاری از او ساخته نیست. زندگی سخت او را سرشلوغ کرده است. به‌مرور زمان رنج‌ها در میانسالی مثلِ زخمِ کهنه سر باز می‌کنند و سونیچکا باز هم کتاب در دست سعی دارد با این احوالِ پیش‌آمده نیز دست و پنجه نرم کند. تنهایی شکلِ درونی در وجود او به ‌خود گرفته است. به این خاطر که تشکیل خانواده و بچه‌دارشدن، ذره‌ای از تنهایی‌ِ سونیچکا کم نمی‌کند. گویی ذاتِ او با تنهایی گره خورده است.