دکتر ژیواگو (2جلدی)

رمان دکتر ژیواگو شکست درخشان پاسترناک بود. می‌توان گفت باریس پاسترناک تقریبا در تمام زندگی خود دکتر ژیواگو را می‌نوشته. ایده‌ی خلق رمان هم‌زمان با اولین اشعار شاعر در ۱۹۱۲ به ذهنش خطور کرد. او چند بار برای خلق اثری منثور تلاش کرد، مثلا کودکی لووِرس و اسپکتورسکی در واقع سیاه‌مشق‌های او برای نوشتن رمانی بودند که همیشه در ذهن داشت. پاسترناک کمال‌گرا زمانی شیفته‌ی موسیقی بود و برای فراگیری آن از هیچ تلاشی فروگذار نکرد در نهایت به این نتیجه رسید که گوش موسیقایی خوبی ندارد و نمی تواند در این زمینه به کمال مطلوب برسد. دوستانش می‌گفتند باریس هرگز به حد وسط و میان‌مایه‌بودن رضایت نمی‌داد. در زمستان ۱۹۴۵ شاعر بار دیگر نوشتن دکتر ژیواگو را از سر گرفت. هدف او خلق متنی جامع بود، که تجسم همه‌ی تجربیات زندگی و دیدگاه‌های او باشد. پاسترناک برای این کار از دوره‌ی کوتاه پس از جنگ بزرگ داخلی (۱۹۴۰-۱۹۴۵) الهام گرفت، زمانی که به نظر می‌رسید زندگی مردم شوروی پس از پیروزی در جنگ دیگر نمی‌تواند مانند گذشته باشد.