یک روز در موزه

اگر از کسانی هستید که تجربه‌های تازه و متفاوت برای‌تان لذت‌بخش هستند و از آن‌ها استقبال می‌کنید؛ «یک روز در موزه» را نباید از دست بدهید. ژان میشل ریب به‌شکلی هنرمندانه خلاقیت‌های خود در نمایشنامه‌نویسی را چنان پروبال داده که بدون شک مخاطب این کتاب هرگز سفرش را به این موزه فراموش نخواهد کرد. تعجب نکنید! چراکه نویسنده در این نمایشنامه کوشیده از الگویی برای روایت استفاده کند که چیزی شبیه رفتن به موزه و بازدیدکردن از آن است. یک موزه که توسط خلاقیت و تخیل ژان میشل ریب ساخته شده است. می‌بینیم که ژان میشل ریب بازی جالبی برای مخاطب ترتیب داده و حیف است که ما وارد این بازی نشویم و از موزه‌ی خیالی او دیدن نکنیم. این موزه از بخش‌های مختلفی تشکیل شده، سالن‌هایی که هریک به چیزی اختصاص یافته‌اند و هر پرده در یکی از بخش‌های موزه اتفاق می‌افتد. مخاطب می‌تواند همانند بازدیدکننده‌ها به همه‌ی سالن‌ها سر بزند و یا چندتایی از آن‌ها را انتخاب کند. ضمنا برای استراحت کافه تریا هم تدارک دیده شده و برای راحتی آمدوشد این موزه پارکینگ هم دارد و صحنه‌ای از نمایش هم در پارکینگ یا کافه تریا اتفاق می‌افتد. در حین خواندن این نمایشنامه که رگه‌هایی از یک کمدی ملایم و مطبوع نیز در تاروپود آن تنیده شده است، نویسنده تنها یک بازی خلاقانه را ترتیب نداده است؛ بلکه در اشکال مختلف از جذابیت‌های منحصربه‌فردی برخوردار است. مثلا مخاطبین درست مانند بازدیدکننده‌های یک موزه، می‌توانند به توضیحات راهنما گوش کنند و یا حرف‌ها و نظرات دیگر بازدیدکنندگان را درباره‌ی تابلوهای نقاشی، سبک‌های هنری، شیوه‌ی کار هنرمندان و...بشنوند و اطلاعاتی در این باره به دست بیاورند. خلاصه اینکه ژان میشل ریب در «یک روز در موزه» تجربه‌ای ناب و به یادماندنی برای مخاطب تدارک دیده، سفری که تنها کافی است خود را به دست او سپرد.