خانه ای در شیراز

روزهای عید ایرانی‌ها بود. عید نوروز شب قبل شروع شده بود. عیدی که پانزده روز طول می‌کشد و در طی آن ایرانیان سال جدیدشان را جشن می‌گیرند. در بازارهای خالی پرسه زد و به چمنزار بزرگی در شمال شهر رسید. شیراز سراسر جشن و شادی بود.
روزی تازه قدم‌زنان از شهر خارج شده بود. به آرامگاه حافظ، شاعر بزرگ، رفته بود و در راه برگشت بود که خانه‌ای مسحورش کرد. خانه‌ای که با رنگ‌های آبی و سرخ و زرد کاشی‌‌کاری شده بود و در میان باغی سرسبز با فواره‌های آب و درختان بهارنارنج و گل‌های رز قرار داشت. حس کرد این خانه، خانه رویاهاست.