زندگی روزمره در امپراتوری روسیه

حکمرانان روس‌کی‌یف، در طول دورۀ مورد بحث، سلسله‌قوانینی هم وضع کردند. برای اغلب جرایم (همچون قتل و سرقت) جریمه تعیین شد و این جریمه، پس از وصول، بین کلانتر و کلیسا و حاکم شهر (که شاهزاده‌ای از خاندان سلطنتی روس‌کی‌یف بود) تقسیم می‌شد. میزان جریمه به جایگاه اجتماعی مجرم بستگی داشت، به این شکل که نزدیک‌ترین فرد به حاکم مجبور بود بیشترین جریمه را بپردازد، اما زوجۀ یک کشاورز کمترین جریمه را می‌پرداخت. جریمۀ قتل «پول خون» نامیده می‌شد و پول خون یک زن نصف پول خون یک مرد بود. حاکم گروهی را مأمور جمع‌آوری پول خون کرده بود. این افراد به شهرهای مختلف می‌رفتند و با کمک مقامات محلی قاتلان را شناسایی می‌کردند و پول خون از آنان دریافت می‌کردند. در میان مأموران انتصابی هر شهر، قضات و کلانتران و مأموران مختلف حضور داشتند که تخصصشان در شکنجه کردن مجرمان بود و با استفاده از این تخصص متخلفان را به اعتراف و پرداخت جریمه وامی‌داشتند. آنچه امروز به «قوانین خانواده» معروف است (همچون مسائل مربوط به ازدواج و طلاق و ارث) در حوزۀ اختیارات کلیسا بود و این نهاد مذهبی، علاوه بر این مقوله‌ها، به مسائل مرتبط با تجاوز جنسی و زنای با محارم نیز رسیدگی می‌کرد. یکی از موارد مهمی که کلیسا بر آن تأکید داشت سرکوب اَعمال کافرانه و ارتداد بود. همان‌گونه که گفتیم، ولادیمیر مسیحیت را پذیرفت و آن را دین رسمی قلمرو حکومتش اعلام کرد و سپس برای برقراری نظم و انضباط نیز سلسله قوانینی وضع کرد. شاید بتوان این اقدامات را به تلاش برای ایجاد انسجام و یکپارچگی تعبیر کرد، ولی واقعیت آن است که ولادیمیر و جانشینانش هیچ‌گاه درصدد ایجاد دولت و حکومتی متحد و یکپارچه برنیامدند.