راه و روش ایکیگای (آموزه هایی برای یافتن شادی و زیستن براساس هدف زندگی)

ما معادل شغلمان نیستیم. ما معادل کارمان هستیم.
بر اساس تعاریف لغت معنی‌های معتبر، معنای واژۀ شغل یا job عبارت است از: «منصب و موقعیتی مستمر همراه با کسب حقوق.» داشتن شغل جزء واجبات زندگی است؛ زیرا زیستن با هزینه‌ها و مخارجی همراه است و با مسکن و خوراک سالم و مفید ممکن است. این واقعیت دنیایی است که در آن زندگی می‌کنیم. زیستن و زنده ماندن هزینه دارد.
اما مفهوم کار یا work کاملاً متفاوت است. تعریف کار عبارت است از: «فعالیتی ذهنی یا فیزیکی در راستای دستیابی به هدف یا نتیجه.» کار همان چیزی است که با اراده و اختیار انجام می‌دهیم و نتیجۀ آن معنادارتر شدن وجود خود ماست. به تعبیری دیگر، ما و کارمان یکی هستیم.
زندگی جان کیچین، در جایگاه یک پزشک موفق، تحت‌الشعاع شغل او بود. او می‌دانست که هر روز باید کار کند تا بتواند سرمایه‌ای داشته باشد. این موضوع در ابتدا برای او رضایت‌بخش بود؛ اما با توسعه و بیشتر شدن کاروبارش، میل او به مال‌اندوزی نیز بیشتر شد. درواقع، پول روشی بود برای اندازه‌گیری موفقیت جان؛ اما با گذشت زمان، او دربرابر هدف و انگیزه‌اش مردد شد. جان به یاد می‌آورد که هر روز بعد از اتمام کار، سوار یکی از ماشین‌های گران‌قیمت خود می‌شد و در مسیر خانه، این سؤال ذهنش را درگیر می‌کرد: «امروز از نظر روحی و معنوی چه چیزی به من اضافه شد؟ امروز از نظر مالی چه چیزی به من اضافه شد؟»
این سؤالات درخصوص نحوه‌ی زندگی‌اش بسیار اساسی و مهم بودند. سؤالاتی درباره‌ی شیوه و سبک زندگی تک‌تک ما. بسیاری از ما در ابتدا زندگی‌ای سرشار از روحیه و معنویات داریم؛ یعنی هر روز، فقط برای لذت بردن، فعالیت‌هایی انجام می‌دهیم. با افزایش سن و سال و اتمام تحصیلات، جهان پیرامون خود را به صورت مجموعه‌ای از نیازها می‌بینیم. با شروع بزرگسالی، درگیر چرخه‌ی تکراری و ناتمام پول درآوردن می‌شویم و عمیقا باور می‌کنیم که در زندگی کاری نداریم الا کسب درآمد. با پول بیشتر، چیزهای بیشتری می‌توانیم بخریم. ایمان می‌آوریم که پول بیشتر و چیزهای بیشتر یعنی شادی و خوشبختی بیشتر؛ اما جان متوجه نکته‌ای شد که درک او را از واقعیت تغییر داد. او در یک مصاحبه‌ی ویدئویی گفت که تمرکز هرروزه بر پیشرفت مالی «بیهوده‌ترین و احمقانه‌ترین راه برای گذراندن زندگی است، اما همه‌ی ما همین راه را انتخاب می‌کنیم».
او دوباره از خود پرسید: امروز از نظر روحی و معنوی چه چیزی به من اضافه شد؟ امروز از نظر مالی چه چیزی به من اضافه شد؟ شما هم سعی کنید این سؤالات را از خودتان بپرسید.
ما معادل شغلمان نیستیم. ما معادل کارمان هستیم.
بر اساس تعاریف لغت معنی‌های معتبر، معنای واژه‌ی شغل یا job عبارت است از: «منصب و موقعیتی مستمر همراه با کسب حقوق.» داشتن شغل جزء واجبات زندگی است؛ زیرا زیستن با هزینه‌ها و مخارجی همراه است و با مسکن و خوراک سالم و مفید ممکن است. این واقعیت دنیایی است که در آن زندگی می‌کنیم. زیستن و زنده ماندن هزینه دارد.
اما مفهوم کار یا work کاملا متفاوت است. تعریف کار عبارت است از: «فعالیتی ذهنی یا فیزیکی در راستای دستیابی به هدف یا نتیجه.» کار همان چیزی است که با اراده و اختیار انجام می‌دهیم و نتیجه‌ی آن معنادارتر شدن وجود خود ماست. به تعبیری دیگر، ما و کارمان یکی هستیم.
زندگی جان کیچین، در جایگاه یک پزشک موفق، تحت‌الشعاع شغل او بود. او می‌دانست که هر روز باید کار کند تا بتواند سرمایه‌ای داشته باشد. این موضوع در ابتدا برای او رضایت‌بخش بود؛ اما با توسعه و بیشتر شدن کاروبارش، میل او به مال‌اندوزی نیز بیشتر شد. درواقع، پول روشی بود برای اندازه‌گیری موفقیت جان؛ اما با گذشت زمان، او دربرابر هدف و انگیزه‌اش مردد شد. جان به یاد می‌آورد که هر روز بعد از اتمام کار، سوار یکی از ماشین‌های گران‌قیمت خود می‌شد و در مسیر خانه، این سؤال ذهنش را درگیر می‌کرد: «امروز از نظر روحی و معنوی چه چیزی به من اضافه شد؟ امروز از نظر مالی چه چیزی به من اضافه شد؟»
این سؤالات درخصوص نحوه‌ی زندگی‌اش بسیار اساسی و مهم بودند. سؤالاتی درباره‌ی شیوه و سبک زندگی تک‌تک ما. بسیاری از ما در ابتدا زندگی‌ای سرشار از روحیه و معنویات داریم؛ یعنی هر روز، فقط برای لذت بردن، فعالیت‌هایی انجام می‌دهیم. با افزایش سن و سال و اتمام تحصیلات، جهان پیرامون خود را به صورت مجموعه‌ای از نیازها می‌بینیم. با شروع بزرگسالی، درگیر چرخه‌ی تکراری و ناتمام پول درآوردن می‌شویم و عمیقا باور می‌کنیم که در زندگی کاری نداریم الا کسب درآمد. با پول بیشتر، چیزهای بیشتری می‌توانیم بخریم. ایمان می‌آوریم که پول بیشتر و چیزهای بیشتر یعنی شادی و خوشبختی بیشتر؛ اما جان متوجه نکته‌ای شد که درک او را از واقعیت تغییر داد. او در یک مصاحبه‌ی ویدئویی گفت که تمرکز هرروزه بر پیشرفت مالی «بیهوده‌ترین و احمقانه‌ترین راه برای گذراندن زندگی است، اما همه‌ی ما همین راه را انتخاب می‌کنیم».
او دوباره از خود پرسید: امروز از نظر روحی و معنوی چه چیزی به من اضافه شد؟ امروز از نظر مالی چه چیزی به من اضافه شد؟ شما هم سعی کنید این سؤالات را از خودتان بپرسید.