سنگدل

کاترین گذاشت ماری‌آن لباس و زیرپوشش را به هزار جان‌کندن از تنش در بیاورد و گفت: «خیال می‌کردم امروز می‌خوای بری دهکده.» -رفتم؛ ولی باورت نمی‌شه چقدر حوصله‌سربر بود. همه داشتن درباره‌ی جشن رقص وراجی می‌کردن. انگار نه انگار پادشاه همیشه از این جشن‌ها می‌گیره. ماری‌آن لیف را برداشت و بازوهای کاترین را آن‌قدر لیف کشید تا پوستش رنگ عوض کرد و قرمز شد. بعد بدنش را به گلاب آغشته کرد تا هرچه بوی خمیر شیرینی و دود آتش مانده بود، از بین برود. -توی دهکده شایع شده دلقک جدید دربار امشب کارش را شروع می‌کنه. جک داشت لاف می‌زد که همین اول کار می‌خواد کلاه دلقک رو بدزده و زنگوله‌هاش رو خرد کنه. -چه کار بچگانه‌ای! -من هم همین رو می‌گم. جک خیلی موذیه. ماری‌آن به کاترین کمک کرد زیرپوش جدیدی بپوشد. بعد او را روی چهارپایه‌اش نشاند و موهای تیره‌اش را شانه زد: «یه خبر جالب هم به گوشم خورد. پینه‌دوز داره بازنشست می‌شه و تا آخر این ماه مغازش رو تخلیه می‌کنه.» با یک بند و ظرف پر از سنجاق و مقداری موم، موهای کاترین را پشت گردنش جمع کرد و چند رشته از موهای فرفری بامزه‌اش را دور صورتش ریخت. -پینه‌دوز؟ توی مین استریت؟ -آره. همون. ماری‌آن کاترین را چرخاند و با پچ‌پچ ادامه داد: «وقتی این خبر رو شنیدم، فوری به ذهنم رسید که چه جای عالی‌ای می‌شه برای ما.»