مه جبین

رمان «مه‌جبین»، اثر فرشته تات‌شهدوست و منتشرشده به همت نشر آراسبان، نمونه‌ای شاخص از ادبیات معاصرِ فارسی در حوزه‌ی روایت‌های عاطفی‌ـ‌اجتماعی است؛ روایتی مفصل و پرکشش که در بستری سنتی و درعین‌حال انسانی، به بازنمایی مفاهیمی چون سرپرستی، مهر، وجدان، انتخاب و تمنای عاشقانه می‌پردازد. شخصیت اصلی داستان، دختری جوان به نام مه‌جبین است که پس از فقدان والدین، به مردی به‌نام شاهپور سپرده می‌شود؛ مردی باوقار، با اصولی اخلاقی و خانوادگی، که در مقام سرپرست ظاهر می‌شود، اما در پسِ نقش رسمی‌اش، عاطفه‌ای نهفته را در دل می‌پرورد. ماجرا در فضایی خانوادگی و گاه پرتنش گسترش می‌یابد؛ حضوری از ماهک ـ خواهر ناتنی مه‌جبین ـ و دیگران، داستان را به پیش می‌راند. رابطه‌ی عاطفی شکل‌گرفته میان مه‌جبین و شاهپور، در ظاهر با حفظ مرزهاست، اما با گذر زمان، در دل آن، کشاکشی لطیف و پرتعلیق میان قلب و منطق شکل می‌گیرد. قلم نویسنده، روان و درعین‌حال حساب‌شده است؛ با پرهیز از اغراق، و با تکیه بر توصیف دقیق احساسات، مخاطب را به‌آرامی با پیچیدگی‌های درونی قهرمانانش همراه می‌سازد. اثر، بیش از آنکه بر رخدادهای بیرونی تکیه کند، بر لایه‌های درونی شخصیت‌ها استوار است و به همین سبب، خواننده را به تأملی انسانی فرا می‌خواند. «مه‌جبین»، با ساختار روایی گسترده، نثری ساده اما مؤثر، و تمرکز بر کشمکش‌های اخلاقی و عاطفی، تجربه‌ای خواندنی از دلبستگی، شرافت و وظیفه‌مندی در برابر عشق ارائه می‌دهد؛ رمانی که با وجود گستردگی‌اش، مخاطب را تا واپسین صفحه، با خود همراه نگه می‌دارد.