آس و پاس های پاریس و لندن

در کتاب آس و پاس‌های پاریس و لندن، اورول با وجود ثبت خاطراتی شخصی، به انتقاد از فقر و نداری آدم‌هایی از اقشار پایین‌دست جامعه می‌پردازد و چهره‌ی بی‌رحم و ستمگرانه‌ی آن را می‌نمایاند. او همچنین طرز تلقی و باورهای مردم را نسبت به آواره‌های لندن نقد می‌کند و آن‌ها را نادرست و در نتیجه‌ی تبلیغات و وجود قوانین موجود می‌داند که باعث چنین نتیجه‌گیری‌ای در ذهن مردم جامعه شده است.
در پاریس، پس از آنکه مدتی رنج گرسنگی را متحمل می‌شود، به کار ظرف‌شویی می‌پردازد؛ کاری بسیار طاقت فرسا و سخت که چنان‌که خود می‌نویسد، حتی لحظه‌ای استراحت ندارد. او همچنین از وضعیت نظافت و کثیفی رستوران‌ها و هتل‌های پاریس و نیز وضعیت و امکانات موجود در مسافرخانه‌های معمولی لندن و خوابگاه‌های عمومی و نوانخانه‌های انگلیس شکایت می‌کند و مقررات و قوانینی را که بر آن‌ها حاکم است، به باد انتقاد می‌گیرد.
اورول مساله فقر و نداری را محدود به یک مکان و زمان خاص نمی‌داند و می‌گوید که در هر کشوری این معضل بزرگ اجتماعی وجود دارد و باید چاره‌ای در جهت رفع این ناهنجاری اندیشیده شود.
این اثر اورول با آثار دیگر او تفاوت عمده‌ای دارد. این اثر چنانکه خود او هم در آخر آن می‌گوید، یک دفتر خاطرات روزانه است که در مدت اقامت نویسنده در پاریس و لندن نوشته شده است. اورول چهره‌ی واقعی فقر و نداری را نه‌تنها دیده؛ بلکه آن را لمس کرده و در آن دست و پا زده است. او که خودش در برمه مدتی شغلی دولتی داشته و یا به عبارت بهتر، پلیس بوده است؛ اکنون در کشور خودش انگلستان، مجبور است کاری کند تا گرفتار قانون نشود.
نکته‌ی تأثیرگذار این روایت این هست که برخلاف نظر عموم، همه‌ی بی‌خانمان‌ها اشخاص بی‌عار یا پست‌فطرتی نیستند و در بین آن‌ها اشخاص هنرمند و روشنفکری را هم می‌توان پیدا کرد. در پایان کتاب اورول پیشنهادهایی برای بهبود زندگی تهی‌دستان و بی‌خانمانان ارائه می‌کند.