پاسخ هایی مختصر به پرسش هایی بزرگ

چند سال قبل، روزنامه‌ی تایمز تیتری با این مضمون روی جلد خود برد؛ «هاوکینگ: خداوند جهان هستی را خلق نکرده است.» آن‌ها طوری تصویرسازی کرده بودند گویی جدالی بین من و خدا است. نمی‌خواهم این برداشت ایجاد شود که کار من، اثبات نقش خدا از آغاز پیدایش جهان هستی تا به امروز است، کار من، یافتن یک چارچوب منطقی برای درک جهان پیرامونمان است. برای قرن‌ها، این باور وجود داشت که افراد معلولی مثل من، گرفتار طلسمی از جانب خدا شده‌اند. ممکن است من کسی را آن بالا، در آسمان‌ها، ناراحت کرده باشم ولی ترجیحم بر این است این‌طور فکر کنم که همه‌چیز می‌توانند به شکل دیگری توضیح داده شوند؛ بر طبق قوانین طبیعت. اگر همانند من، به علم اعتقاد دارید، به این هم باور دارید که قوانین مشخصی وجود دارند که همیشه موردپذیرش قرار دارند. چنانچه این قوانین را بپذیرید، همانطور که من پذیرفتم، و متوجه شوید که قوانین طبیعت قطعی هستند، آن وقت طولی نمی‌کشد که این سؤال را بپرسید: نقش خداوند در این قوانین چیست؟ اینجاست که علم و مذهب جای بحث قرار می‌گیرند. تصورم این است که جهان هستی از هیچ پدید آمده است، این ادعا را بر اساس قوانین طبیعت بیان می‌کنم. در لحظه‌ی مه‌بانگ، کل هستی پدید آمد. کل ذرات جهان با فضایی که در اختیار داشت، متورم شد. استیون هاوکینگ در این کتاب به ده پرسش اساسی پاسخ هایی علمی و البته ساده داده است؛ سؤال1: آیا خدایی وجود دارد؟ سؤال 2: همه‌چیز از کجا آغاز شد؟ سؤال 3: آیا زندگی هوشمندانه‌ی دیگری در جهان هستی وجود دارد؟ سؤال 4: آیا می‌توانیم آینده را پیش‌بینی کنیم؟ سؤال 5: درون یک سیاه‌چاله چیست؟ سؤال 6: آیا سفر در زمان امکان‌پذیر است؟ سؤال 7: آیا روی زمین دوام می‌آوریم؟ سؤال 8: آیا لازم است به فضا مهاجرت کنیم؟ سؤال 9: آیا هوش مصنوعی از ما سبقت می‌گیرد؟ سؤال10: آینده را چطور بسازیم؟