ژان کریستف (ادبیات کلاسیک جهان24)،(4جلدی)

ژان کریستف حقیقتا یک رمان موزیکال است. رمانى که گام‌ها و اصوات موسیقى را لابه‌لاى سطورش پنهان ساخته و هنگامى که سطرهاى آن خوانده مى‌شود گویى همه‌چیز در فضایى مه‌آلود فرو می‌رود و تنها موسیقى به گوش می‌رسد. رولان در این کتاب با زبان موسیقى سخن می‌گوید و گاه که کلامش از سخن گفتن باز می‌ایستد تنها می‌نوازد و نتها و اصوات موسیقى را در قالب کلمه‌ها و واژگان درمی‌آورد. موسیقی‌اى که گاه آدمى را به شور و هیجان وامی‌دارد و گاه متاثر می‌سازد.
ژان کریستف موسیقی‌دان آلمانى است که پس‌از درگیرى با پلیس مجبور به ترک کشور شده و به فرانسه مهاجرت مى‌کند. ژان که طى دوران بلوغ فکری‌اش دستخوش تحولاتى فراوان بوده و تا حدودى داراى روحى چندشخصیتى است، شخصیت اصلى و با دوامش به‌آرامى شکل می‌گیرد و به یک ثبات معقول و منطقى می‌رسد. زندگى ژان کریستف کرافت تا حد زیادى به زندگى و اندیشه‌هاى بتهوون، موتسارت و واگنر شبیه است اما از آنچه معلوم است ژان بیشتر به خالق خود مانند است تا به فردى دیگر. موسیقى در ژان نیاز شدیدى به دوست‌داشتن برمى‌انگیزد و کسى که خوب دوست مى‌دارد، دیگر کم‌وبیش نمى‌شناسد. خود را به‌تمامى در راه همه‌ی کسانى که دوست مى‌دارد ایثار مى‌کند. این عشق افلاطونى نصیب کسى نمى‌شود جز روح الیویه فرانسوى که روانش چون پناهگاهى است نرم و اطمینان‌بخش تا ژان سراسر هستى خود را به او بسپرد. ژان در دوستى با الیویه جهان را از منظرگاه دوست مى‌نگرد و هستى را با حواس دوست در آغوش مى‌کشد غافل از آنکه طبیعت بی‌رحم در جداکردن دو قلب که به یکدیگر عشق ورزیده‌اند هرگز عشق را در یک زمان از هر دو قلب برنمى‌کند بلکه چنان مى‌کند که یکى از آن دو زودتر از دوست‌داشتن باز ایستد تا همیشه آن یک که بیشتر دوست دارد فدا شود و این ژان است که هرگز نمى‌تواند در دوست‌داشتن لحظه‌اى به خود مجال سستى و اهمال راه دهد.