زخم بر زخم

آن روزها خودم را دخترک دست‌فروش و گدایی می‌دانستم که قلبش را کف دستش گرفته بود و به هرکسی می‌رسید، ذره‌ای آرامش را گدایی می‌کرد. تمام جانم را وسط گذاشته بودم برای ذره‌ای آرامش. اما افسوس که مثل دخترک گل‌فروش؛ کسی خریدار گل‌هایم نبود و تمامش زیر آفتاب پژمرده شده بودند. دختری که بین زندگی خواهر و خواسته‌ی پدرش می‌ماند و با تن‌دادن به هرکدام، شاید برای مدت‌ها از دیگری دور شود. شک و بی‌اعتمادی که در زندگیش ریشه می‌دواند و دست‌آخر متوجه بازیچه‌بودن خودش در این هزارتوی زندگی می‌شود. بماند که تا مدت‌ها تنها همدمش می‌شود دیوارهای سرد و یخ‎زده‌ی جایی که فقط صدایش را منعکس می‌کردند.