اسفار کاتبان

«ابوتراب خسروی» که بی‌شک از یگانه تاثیرگذاران ادبیات معاصر است، رمان «اسفارکاتبان» را طی شش سال نوشته است. این اثر واجد بسیاری از تکنیک‌ها و تمهیدات مشترک میان انگاره‌های مدرنیستی و پسامدرنیستی‌ست؛ تکثر راوی و تعدد روایت‌، غلبه‌ی عنصر وجودشناسی بر معرفت‌شناسی، جابه‌جایی‌های زمانی در روایت، شباهت شخصیّت‌ها به یکدیگر، برجستگی متن، درهم‌آمیزی نثر معاصر و کهن و… ازجمله تمهیداتی ‌هستند که خسروی در این رمان به ‌کار گرفته است؛ اما شاید هیچ‌کدام از این‌ها اسباب حیرت‌آفرینی موجود در اثر نباشند و دشوار بتوان جوهره‌ی مُوَجِد این حیرت را توضیح داد.