پانزده سگ

تصور کنید که تمام زندگی‌تان صحنه‌ی قمار خدایان باشد؛ آنگاه چگونه زندگی خواهید کرد؟ کتاب پانزده سگ نوشته‌ی آندره الکسیس، رمانی‌ست تمثیلی که با طنزی درخشان به بحث در باب ماهیت بشری می‌پردازد. این اثر توانست جایزه‌ی معتبر گیلر را برای نویسنده‌ی خود به ارمغان بیاورد.

آپولو (خدای روشنایی و هنر) به همراه هرمس (خدای سفر و پیام‌رسان المپ) در میخانه‌‌ای واقع در شهر تورنتو نشسته‌اند و همزمان با نوشیدن، درباره‌ی انسان‌ها و دیگر موجودات صحبت می‌کنند. بحث به درازا می‌کشد. سرانجام این سوال به میان می‌آید که تفاوت حقیقی انسان با مخلوقات دیگر در چیست؟ جواب ظاهرا واضح است. انسان‌ها حرف می‌زنند و فکر می‌کنند. اما آیا این مورد تنها تمایز آن‌ها با دیگر موجودات است...؟ اینجاست که اختلاف نظر میان دو خدای اسطوره‌ای بالا می‌گیرد!
هرمس معتقد است که اگر حیوانات دیگر هم مثل انسان از هوش و قوه‌ی تکلم برخوردار بودند، عینا مانند آدم‌ها می‌شدند. یعنی همان عواطفی را تجربه می‌کردند که ما انسان‌ها تجربه می‌کنیم. اما آپولو می‌گوید که اگر آگاهی و زبانِ انسان در اختیار حیوانات باشد، آن‌ها وضعی به مراتب بدتر از آدمیزاد پیدا می‌کنند. او تا آن اندازه از درستی ادعای خود مطمئن است که حاضر است بر سر یک سال بندگی با هرمس شرط ببندد. هرمسِ لذت‌طلب نیز با فراغت این شرط را می‌پذیرد.
اینگونه است که پانزده سگِ (Fifteen Dogs) بینوایِ یک کلینیک دامپزشکی بازیچه‌ی دست خدایان می‌شوند. آنان قرار است از هوش و زبان انسانی بهره‌مند شوند تا آپولو و هرمس صحت نظرات خود را به اثبات برسانند. سوال اینجاست: مانند انسان شدن برای سگ‌ها، نعمت است یا مصیبیت؟
کتاب پانزده سگ رمانی جسورانه و سرشار از خلاقیت است که در قالب داستانی خیالی و با زبانی طنز و گیرا، درباره‌ی فضیلت‌ها و رذیلت‌های انسانی بحث می‌کند. رمان حاضر از این منظر که دارای جنبه‌های سیاسی-اجتماعی فراوانی‌ست، و همچنین به لحاظ استفاده از حیوانات به عنوان کاراکترهای اصلی، یادآور دو کتاب مشهورِ مشابه نیز می‌باشد: مزرعه حیوانات، اثر جورح اورول، و قلب سگ اثر میخائیل بولگاکف.