حسادت (داستانهای واقعی از دام مورد توجه عشق)

حسادت برای رشد کودک نه تنها طبیعی، بلکه احساسی ضروری است. اگر کودکی از احساس حسادت محافظت شود، در دوران بزرگسالی قادر نیست از پس رقابت و رشک و حسد دیگران برآید، در نتیجه، هم در روابطش و هم جاه‌طلبی حرفه‌ای خود به طور جدی سرکوب می‌شود. حسادت بچه‌ها را، وقتی ناگزیرند خود را با خواهر یا برادرشان مقایسه کنند، وامی‌دارد حدود کسی را که هستند مورد آزمایش قرار دهند. خواهر یا برادری جوان‌تر ممکن است به مزایای برادر یا خواهر بزرگ‌تر خود حسادت ورزد، اما در عین حال، می‌تواند تشخیص دهد درحالی که هنوز از توجه و مراقبت پدر و مادر بهره می‌برد، قادر است سودای چه چیزی را در سر بپروراند. خواهر یا برادری بزرگ‌تر امکان دارد به نوزاد خانواده که بدون سرزنش شدن به زندگی خود ادامه می‌دهد حسادت کند، اما همچنین ممکن است به استقلال خود ببالد. حسادت، از آن جنبه، به مشخص کردن فضایی که به او تعلق دارد، یاری می‌رساند و وی را از دیگران متمایز می‌کند. نوسان فرد میان خواستن مشابهت داشتن به دیگری و با این همه، دست‌وپنجه نرم کردن با کسی که هست، بخش ضروری رشد و بزرگ شدن است.