انقلاب سلطنت طلبانه (پادشاهی و بنیان گذاری آمریکا)

این کتاب درباره‌ی انقلاب آمریکا و بنیان‌گذاری نظام سیاسی آن است و نشان می‌دهد آن‌چه معمولاً شورش علیه پادشاهی تصویر می‌شود، در واقع واکنشی علیه دخالت‌های پارلمان بریتانیا بود و نه مستقیما علیه تاج و تخت. نلسن با بررسی اندیشه‌های سیاسی قرن هفدهم و قوانین زمان انقلاب توضیح می‌دهد که بسیاری از بنیان‌گذاران آمریکا خود را شورشی علیه پارلمان و در حمایت از اختیارات قانونی پادشاه می‌دیدند، زیرا معتقد بودند پارلمان قدرت‌های تاج را تصاحب کرده و این موجب تنش و رقابت شده است. در این بازخوانی، آن‌چه معمولاً با جمهوریت رادیکال مرتبط دانسته می‌شود، در واقع محصول نظریه‌ای است که سلطنت را رد نمی‌کرد، بلکه آن را وسیله‌ای برای محدودکردن دخالت پارلمان در امور مستعمرات می‌دانست. نلسن نشان می‌دهد که این نگرش نه‌تنها در دوران انقلاب مؤثر بود، بلکه بر شکل‌گیری نهادهای سیاسی پس از آن و تدوین قانون اساسی ایالات متحده تأثیر گذاشت، به‌گونه‌ای که ریاست اجرایی با اختیارات گسترده شکل گرفت، اختیاراتی که در آن زمان حتی از بسیاری از قدرت‌های پادشاهان بریتانیا فراتر بود. نویسنده با استدلال تاریخی، اهمیت این دیدگاه را در برابر روایت‌های مرسوم توضیح می‌دهد و نشان می‌دهد که ایده‌ی قدرت اجرایی قوی نتیجه‌ی مبارزه‎ی نظری علیه پارلمان و بازپس‌گیری نقش تاج‌وتخت بود. این دیدگاه خواننده را وادار می‌کند انقلاب آمریکا و شکل‌گیری نظام سیاسی آن کشور را نه صرفاً یک انقلاب ضدپادشاهی، بلکه یک تحول در مفهوم قدرت سیاسی مشروع ببیند.