گزارشی کوتاه از سینمای ایران و ظهور موج نو تا سال 57

کتاب «گزارشی کوتاه از سینمای ایران و ظهور موج نو تا سال ۵۷» نوشته‌ی علیرضا فشاهی اثری پژوهشی و تحلیلی است که با نگاهی تاریخی و دقیق، مسیر تحول سینمای ایران را از نخستین فیلم‌های ناطق تا اوج جنبش موسوم به «موج نو» بررسی می‌کند. نویسنده در این کتاب، نه صرفا روایتگر تاریخ، بلکه ناظری است بر دگرگونی یک هنر؛ از سینمای سرگرم‌کننده‌ی تجاری تا سینمایی متفکر و اجتماعی که در دهه‌ی ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ به بلوغ رسید. فشاهی با نثری موجز و منظم، به معرفی فیلم‌ها، کارگردانان و جریان‌های تأثیرگذار این دوران می‌پردازد؛ از فیلم‌فارسی و سینمای عامه‌پسند گرفته تا آثار پیشگامانی چون ابراهیم گلستان، فریدون رهنما، داریوش مهرجویی، مسعود کیمیایی، ناصر تقوایی، سهراب شهیدثالث و بهرام بیضایی. او در کنار مرور آثار شاخص، به زمینه‌های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی آن دوران نیز توجه دارد و نشان می‌دهد که چگونه تغییرات جامعه‌ی ایران، زبان و نگاه سینماگران را دگرگون کرد. در این کتاب، «موج نو» نه به‌عنوان سبکی واحد، بلکه به‌مثابه جنبشی از آگاهی، تجربه‌گری و اعتراض معرفی می‌شود؛ تلاشی برای معنابخشیدن به واقعیت ایرانی، در جهانی که سینما در آن به ابزاری برای اندیشیدن بدل می‌شد. فشاهی با نگاهی تحلیلی اما صمیمی، پیوند میان فیلم و جامعه را برجسته می‌کند و نقش هنرمندان را در بازتاب و نقد زمانه‌شان می‌کاود. نشر ثالث با انتشار این اثر، منبعی فشرده اما ارزشمند برای دانشجویان، منتقدان و علاقه‌مندان سینمای ایران فراهم آورده است. «گزارشی کوتاه از سینمای ایران و ظهور موج نو تا سال ۵۷» کتابی است درباره‌ی آغاز آگاهی در قاب تصویر؛ گزارشی از دورانی که سینمای ایران برای نخستین‌بار خواست حقیقت را، نه خیال را، روی پرده بیاورد.