پنج نمایشنامه ی عروسکی

کتاب «پنج نمایشنامه‌ی عروسکی» مجموعه‌ای است از آثار کمترشناخته‌شده‌ی فدریکو گارسیا لورکا، شاعر و نمایشنامه‌نویس بزرگ اسپانیایی، که در آن روح شاعرانه‌اش در قالبی نمایشی و نمادین تجلی یافته است. لورکا در این مجموعه، از قالب عروسکی نه برای سرگرمی، بلکه برای بیان عمیق‌ترین رنج‌ها و آرزوهای انسانی بهره می‌گیرد؛ او از عروسک‌ها به‌عنوان آینه‌هایی برای انسان یاد می‌کند، موجوداتی کوچک که زبان‌شان از جنس حقیقت است. نمایشنامه‌های این کتاب، در ظاهر ساده و کوتاه‌اند، اما درون‌مایه‌ای غنی دارند: عشق، مرگ، جدایی، رنج، و تمنای ارتباط با دیگران. لورکا در مقدمه‌ای می‌نویسد: «در این لحظات اسفبار جهانی، هنرمند باید با مردم بگرید و بخندد؛ باید تا کمر در مرداب فرو رود و دست کسانی را بگیرد که در پی سوسن سفیدند.» این جمله خلاصه‌ی جهان‌بینی اوست: هنرمند واقعی کسی است که در دردِ انسان شریک می‌شود. در این آثار، لورکا با لحنی شاعرانه و استعاری، جهانی می‌سازد که میان رؤیا و واقعیت معلق است. شخصیت‌های عروسکی‌اش، گاه کودک‌اند، گاه عاشق، گاه قربانی زمان و تقدیر. در پسِ لبخند و حرکت‌های‌شان، اضطراب و اشتیاق انسان مدرن نهفته است. ترجمه‌ی کتاب با حفظ موسیقی و ریتم شاعرانه‌ی زبان لورکا، روح اثر را زنده نگه می‌دارد. «پنج نمایشنامه‌ی عروسکی» کتابی است برای آنان که در پی تئاتری شاعرانه و اندیشمندانه‌اند؛ نمایش‌هایی که با سادگیِ عروسک آغاز می‌شوند، اما در نهایت به ژرف‌ترین لایه‌های روح انسان نفوذ می‌کنند.