دیوانه روی بام و دو نمایشنامه دیگر

سوئه‌‏جیرو: با دود برگ کاج کدام ناخوشی درمان می‌‏شود؟ مردم اگر بشنوند دارید روباه از بدنش خارج می‌‏کنید به ما می‌‏خندند. اگر همۀ خدایان ژاپن هم جمع بشوند، یک سرماخوردگی ساده را نمی‌‏توانند شفا بدهند. این کاهنۀ شیاد فقط دنبال پول است. گیسوکه: ولی دکترها هم نتوانسته‌‏اند شفایش بدهند. سوئه‌‏جیرو: اگر دکترها گفته‌‏اند خوب نمی‌‏شود، یعنی خوب نمی‌‏شود. بعد هم من بارها گفته‌‏ام: اگر ببینم برادرم از این بیماری‌‏اش در عذاب است، هر کاری می‏‌کنم که حالش بهتر شود. اما او وقتی از بلندی‌‏ها بالا می‌‏رود از صبح تا شب یک‏‌بند خوشحال است. در کل ژاپن یک نفر را پیدا نمی‌‏کنید که به اندازۀ برادر من خوشحال باشد. در کل دنیا هم پیدا نمی‌‏کنید. از این گذشته، الآن برادرم را درمان کنیم تبدیلش کنیم به یک آدم عاقل که چه بشود؟ در بیست‌‏و‏چهارسالگی هیچ‌‏چیز نمی‌‏داند. نه خواندن و نوشتن بلد است و نه تجربه‌‏ای دارد. اگر عاقل شود، از همۀ این ناتوانی‌‏های خودش باخبر خواهد شد و آن‌‏وقت تبدیل می‌‏شود به بدبخت‌‏ترین آدم کل ژاپن. ببینم، شما همین را می‌‏خواهید؟ به هر قیمتی می‌‏خواهید همه را عاقل کنید؟ هیچ‌‏چیز احمقانه‌‏تر از این نیست که آدم را عاقل کنند تا عذاب بکشد. [زیرچشمی کاهنه را نگاه می‌‏کند] آقای توساکو! اگر شما او را آورده‌‏اید، با خودتان ببریدش!