خرس سرخ

خرسِ سُرخ رمان نخست سهیل دانش اشراقی چهره‌ی شناخته‌شده‌ی سینما و تئاتر ایران است. دانش اشراقی (1362)که به‌‌عنوان طراحِ‌صحنه‌ی آثار مهمی در یک دهه‌ی اخیر سینمای ایران شناخته شده، سال‌هاست که می‌نویسد. او که به‌خاطرِ فیلمِ روزی روزگاری آبادان برنده‌ی سیمرغِ بلورین بهترین طراحی‌صحنه جشنواره‌ی فجر شد و در فیلم‌هایی چون مسخره‌باز، روزِ صفر، روشن و... نیز توانایی‌اش را در این عرصه به رخ کشید. در رمانِ خرسِ سُرخ قصه‌ی جوانانی را نوشته است که پیِ رؤیاها، زمان‌ها و مکان‌های گم‌شده می‌گردند. رمان با ضرب‌آهنگی سریع و مملو از خرده روایت، داستانِ دوستانی را می‌سازد که هر‌کدام در گوشه‌ای از جهان جدا مانده‌اند و انگار باید اتفاقی بیفتد تا روایت‌های آن‌ها شنیده شود. دانش اشراقی چند شخصیت متفاوت ساخته که مدام خواننده را غافلگیر می‌کنند. راوی داستان از دوستانِ پراکنده، از پسران و دخترانی می‌گوید که هرکدام تکه‌ای از او را به خود اختصاص داده‌اند. خرسِ سُرخ پرهیجان و ملتهب روایت می‌شود و این به‌خاطر علاقه‌ی نویسنده به جریانی در ادبیات و سینماست که همه‌چیز در آن در خدمت داستان‌گفتن است. او که سابقه‌ی طراحی نمایش رستم و سهراب اثر حسین پارسایی را نیز در کارنامه دارد، در این اولین رمانش تلاش کرده نشان دهد یک نسل چگونه دچار تنهایی تاریخی شد.