مردان نامی

ژان روئو، نویسنده‌ی فرانسوی، متولد ۱۹۵2 است که رمان اولش، جبهه‌های افتخار، سال ۱۹۹۰ برنده‌ی جایزه‌ی گنکور شد. مردان نامی اثری دیگر از اوست. رمان مردان نامی داستان زندگی پدر نویسنده است. از یک سو به شرح سال‌های آخر زندگی ژوزف و فعالیت‌های حرفه‌ای‌اش به‌عنوان بازاریاب تجاری و روابطش با اهالی دهکده و خانواده می‌پردازد و از سوی دیگر، نقبی می‌زند به جنگ جهانی اول و ماجرای بمباران نانت. روئو در این کتاب در پی کشف پدرش است؛ مردی نامی، از آن مردان که با کار زیاد خودشان را می‌کشند تا نیمچه رفاه و آسایشی برای خانواده فراهم آورند، مردانی اسیر چنگال‌های روزمرگی بلعنده و فرساینده که آرزوها و رؤیاهای جوانی‌شان را پیش از موعد خاک کرده‌اند. مردانی شبیه این مرد جوان بلندقد و یتیم، با استعدادهای چندگانه، عاشق تئاتر و معاشرت، که تنها خبط‌اش آن بود که در لحظه‌ای که اروپا در حال «بازسازی» خونین‌تر از قبل بود و نخستین نبرد جهانی را تدارک می‌دید، بیست‌و‌یک سال بیشتر نداشت.