اسب ابری (قصه های این جوری)

ابر اسبی آن‌قدر رفت تا به یک جای تاریک رسید. مرجان ترسید و به ابر گفت برگردد. ابر اسبی برگشت، اما هرچه رفت، به آسمان روشن تابلو نرسید. هرچه هم جلوتر می‌رفت، هوا تاریک‌تر و سردتر می‌شد. مرجان متوجه شد که گم شده‌اند. ابر اسبی آن‎قدر از این طرف به آن طرف رفت تا خسته شد و ایستاد. مرجان با فریاد مامانش را صدا زد، اما جوابی نشنید.