دسته بندی : تکنولوژی

چشم خدایگان (تاریخ اجتماعی هوش مصنوعی)

(جنبه های اجتماعی هوش مصنوعی،اثر نوآوری بر کارکنان)
420,000
برای خرید وارد شوید
مشخصات
تعداد صفحات 335
شابک 9786004563956
تاریخ ورود 1403/12/04
نوبت چاپ 3
سال چاپ 1404
وزن (گرم) 355
قیمت پشت جلد 420,000 تومان
کد کالا 142465
مشاهده بیشتر
درباره کتاب
چشم خدایگان؛ تاریخ اجتماعی هوش مصنوعی یکی از اولین آثار برجسته در حوزه‌ی بررسی و تاریخ‌نگاری هوش مصنوعی است که نخستین‌بار در سال ۲۰۲۳ منتشر شد. متّئو پاسکویینِلّی استاد فلسفه‌ی علم دانشگاه کافوسکاری و نیز از اندیشمندان برجسته‌ی حوزه‌ی مطالعات انتقادی هوش مصنوعی است. او در سال‌های اخیر کوشیده است حوزه‌های پژوهشی متنوعی از جمله اقتصاد سیاسی، جامعه‌شناسی کار، علوم ارتباطات و فلسفه‌ی ذهن و زبان را در هم آمیزد. کتاب حاضر حاصل مطالعات و سنتز پژوهش‌هایی است که پیش‌تر و در سال‌های اخیر در چندین مقاله ارائه شده بود. این کتاب تاکنون دست‌کم به دوازده زبان از جمله چینی و روسی و عربی و ترکی ترجمه شده و اخیرا نیز جایزه‌ی یادبود ایزاک و تامارا دویچر را دریافت کرده است. پاسکویینِلّی در این کتاب دو هدف اصلی را پی می‌گیرد. نخست، صورت‌بندی تازه‌ای از چیستی هوش مصنوعی ارائه می‌کند و آن را چنان‌که از عنوان مقدمه کتاب برمی‌آید، با ماشینی‌سازی تقسیم کار یکسان می‌بیند. البته تأکید می‌کند که این خوانش ضرورتا بدیع نیست و پیشینه آن را در نظریه‌ی فرایند کار هری بریورمن می‌جوید. دوم، پاسکویینِلّی می‌کوشد میان «نظریه‌ی خودکارسازی کارمحور» و دو دسته از نظریه‌های دیگر خودکارسازی، یعنی نظریه‌های خودکارسازی ارزش محور و نظریه‌های خودکارسازی دیدگاه‌محور، سنتزی ارائه کند.
بخشی از کتاب
عموما باور دارند که انقلاب صنعتی همچون طوفانی جامعه‌ی انگلستان را در نوردید و اقتصاد مبتنی بر چرخه‌های منظم زراعی را دگرگون کرد و به رشد اقتصادی پرآشوب و ناپایدار انجامید. مدت‌ها همه طیف‌های سیاسی پذیرفته بودند که سرمایه‌داری به شکل سرمایه‌داری ماشینی آغاز شد و حتی شکل‌گیری و سرنوشت طبقه‌ کارگر به ماشین صنعتی گره خورده است. فریدریش انگلس در نخستین خط از کتاب شرایط طبقه کارگر در انگلستان همین نکته را تکرار می‌کند. با این‌همه، همکاری او با کارل مارکس این دیدگاه جبرگرایی فناورانه را به چالش می‌کشد و دیدگاهی جای آن می‌نشاند که کارگران و تقسیم کار، و نه فناوری، را رانه اصلی توسعه سرمایه‌داری قلمداد می کند. در طول عصر صنعتی، ماشین‌ها جای کارگران را می‌گرفتند، آن‌ها را به کارگر ماهر و ناماهر تقسیم می‌کردند، کار ذهنی را از کار یدی جدا می‌کردند، و سلسله‌مراتب اجتماعی تازه‌ای برقرار می‌داشتند. با این‌همه، کارگران در برابر چنین تقسیمی مقاومت می‌کردند. علیه ماشین‌ها شوریدند و در برابر «قدرت بیگانه» آن‌ها ایستادند، درباره نقش ماشین‌ها به بحث نشستند، به طبقات کارخانه یورش بردند، و دست آخر خواهان آموزش عمومی درباره آن‌ها شدند. نتیجه این اعتراضات «مسئله ماشین‌آلات» بود که اغلب به فراموشی سپرده می‌شود: بحثی عمومی که در آن زمان در جامعۀ انگلستان درباره جایگزینی گسترده کارگران با فناوری‌های نوین درگرفت.
نظرات کاربران
افزودن نظر

هنوز هیچ دیدگاهی ثبت نشده است